Nieuwe wethouder Marion Breij wil zo snel mogelijk aan de slag
LANDSMEER – Doelen stellen, denken in mogelijkheden en doorpakken. Marion Breij (51) doet het als zelfstandig ondernemer – ze is merkstrateeg – en heeft exact hetzelfde voor ogen in haar functie als wethouder. Ze waait als een frisse wind het gemeentehuis binnen en zodra, zoals ze dat zelf zegt, ‘het stof is neergedaald’, wil ze samen met het deels nieuwe college veel voor de gemeente Landsmeer betekenen.
Door Marcel van Stigt
“Jammer dat het nu zomervakantie is”, verzucht Marion Breij op de dag dat ze als wethouder wordt geïnstalleerd. Het liefst gaat ze direct aan de bak, maar daar heeft ze wel haar collega’s in het gemeentehuis voor nodig. En die vertrekken nu net naar hun favoriete camping in Nederland of, ervan uitgaande dat de koffers meereizen en niet op Schiphol verloren raken, naar een zonnig strand in Spanje, Italië of Frankrijk. Ze zal toch echt even moeten wachten.
Marion Breij combineert politieke interesse met gedrevenheid en daadkracht. Geboren in Baarn en verhuisd naar Twente, waar ze is opgegroeid, kwam ze via Amsterdam drieëntwintig jaar geleden terecht in Landsmeer. Vanaf dat moment volgt ze de lokale politiek. “Dat heb ik altijd gedaan”, zegt ze. “Wat vindt de meerderheid? Wat doet de gemeente? Ik had altijd wel een mening, wilde meedenken, participeren.”
Ze heeft er vier jaar geleden werk van gemaakt en meldde zich aan bij de landelijke VVD en in één moeite door bij de Landsmeerse tak. Daar werd ze meteen lid van het campagneteam. Erg lang bleef ze niet. Ze is immers principieel tegenstander van mensen die actief zijn in de lokale politiek en er een meer dan vriendschappelijke verhouding op nahouden. Niets ten nadele van Mandy Elfferich en Niels Bonenkamp – er wordt hier geen geheim prijsgegeven – maar Marion kon zich er niet mee vereenzelvigen hoe haar partij met hun relatie omging. Ze nam afstand en verliet de VVD Landsmeer.
Uit beeld verdween ze niet. Marion wilde graag in de lokale politiek blijven. Na enkele gesprekken was de keuze snel gemaakt. “Ik had de afgelopen vier jaar al vaak overleg met Lokaal Landsmeer en die partij paste mij het best. Ik heb me daar aangesloten.”
Op dat moment kon ze nog niet weten dat ze haar politieke ambities na de verkiezingen helemaal zou kunnen uitleven. Lokaal Landsmeer kwam als overtuigende winnaar uit de bus, voorman Axel Damme zag af van het nakende wethouderschap en dat maakte de weg voor Marion Breij vrij. “Superleuk”, roept ze enthousiast. “Echt een hele eer.’
Marion Breij is een doener, een doorpakker, en wil snel aan de slag. Met name met wonen en bouwen, onderdeel van haar portefeuille. “Als ondernemer zet ik voor mijn klanten een stip aan de horizon, maak ik een stappenplan, sluit ik aan op hun behoeften. Hetzelfde wil ik als wethouder doen. Wat wil de meerderheid van de bewoners? Dat is mijn uitgangspunt. En in de gemeente Landsmeer wil men wonen. Dus moeten we gaan bouwen.”
In het nieuwe coalitieprogramma zijn verschillende concrete plannen vastgelegd. “Op het terrein van Van Acker gaan al palen de grond in. We willen tempo maken met bouwen en de wachtlijsten voor sociale woningbouw terugdringen. Aanvankelijk werd maximaal vijfentwintig procent van de sociale huurwoningen toegewezen aan lokale inwoners; dat werd dertig procent en het wordt hoogstwaarschijnlijk vijftig procent. De maximale percentages willen we volledig benutten. Door ook private partijen in te schakelen moet dat zelfs honderd procent worden.”
De wens – beter gezegd: noodzaak, gezien de jarenlange wachttijd op een woning – om te bouwen kan volgens Marion worden gerealiseerd. “Er zijn al locaties bekend. Bijvoorbeeld op het Zuideinde, tegenover het BP-station. Maar ook op de plek van het gemeentehuis. We hebben het voornemen om het gemeentehuis op te doeken en er appartementen en horeca neer te zetten. Ook kijken we naar de locatie waar het resort moet komen. Daar willen we toch deels woningbouw mogelijk maken.”
Grote plannen en ambities, maar ook al heeft Marion nog geen ervaring als wethouder, ze beseft dat de wind ook wel eens tegen kan staan. Dat wil ze ondervangen door te waken voor loze beloften. Verwachtingsmanagement, zoals dat in ondernemerskringen heet. Haar Twentse inslag komt daarbij goed uit. Nuchterheid boven alles. “Maar ik ga er wel vanuit dat alles mogelijk is. Zo ben ik. En als iemand tegen mij zegt dat iets níet mogelijk is, dan zeg ik: het kan nóg niet. Het zal in het gemeentehuis wel even wennen worden, het stof zal eerst moeten dalen. Maar ik hoop dat men mij leert kennen als een nuchtere wethouder met een duidelijke focus, die zoekt naar mogelijkheden, die zichzelf wil blijven.”
Marion Breij verwacht dat ze met haar mede-wethouders een sterk team gaat vormen, waarbij ze elkaar aanvullen, complementair zijn, allemaal een kleur vertegenwoordigen, elkaar ‘op vlieghoogte brengen’.
Maar nu eerst stukken en dossiers doorlezen. Bij nader inzien vindt ze het toch wel prettig dat de zomervakantie is aangebroken.
