De geboorte van een boek: ‘Skip en de gestolen boot van Fort Kakkers’

Algemeen
Susanne (rechts) en Sophie kijken terug op een plezierige samenwerking.
Susanne (rechts) en Sophie kijken terug op een plezierige samenwerking. (Foto: Rodi Media/MvS)

Door Marcel van Stigt

LANDSMEER – Thuis bij Susanne Dirksen vindt op zaterdag 8 oktober een bijzonder, besloten feestje plaats: de geboorte van haar eerste kinderboek, ‘Skip en de gestolen boot van Fort Kakkers’, wordt gevierd. Uitgerekend midden in de Kinderboekenweek. Iedereen die bij de totstandkoming van het boek betrokken is geweest – gezin, uitgever, tegenlezers en niet in de laatste plaats buurvrouw Sophie Hoogenes, die de illustraties heeft verzorgd – heft dan het glas. Om het feestje extra cachet te geven neemt burgemeester De Lange het eerste exemplaar in ontvangst. Susanne over het schrijfproces: “Het was een lange bevalling.” 

Veel mensen dromen ervan: een boek schrijven en een uitgever vinden die er zó enthousiast over is dat die het meteen wil uitbrengen. Susanne Dirksen is één van hen. Maar zij mag het, in tegenstelling tot zoveel anderen die met een onvoltooid of onvruchtbaar manuscript blijven zitten, beleven dat haar boek en daarmee haar droom is uitgekomen.  

‘Skip en de gestolen boot van Fort Kakkers’, luidt de titel. Een spannend, maar ook grappig verhaal voor kinderen van negen tot en met twaalf jaar. Het verhaal draait om een autistische jongen, die met een probleem wordt geconfronteerd: hij heeft één schoolvriend, Ferry, en die gaat nou net vanwege de scheiding van zijn ouders verhuizen. Dat komt Skip bijzonder slecht uit. Voortaan alléén naar school? Nee toch? Skip broedt op een oplossing om Ferry te laten blijven. Dat leidt tot een avontuur met een einde dat, zoals Susanne het noemt, voldoening geeft. 

Beproefde formule

Susanne heeft de beproefde formule gehanteerd om spanning in het verhaal te houden: hoofdpersoon wil iets, ondervindt tegenwerking en tegenslag en moet zijn best doen om zijn doel alsnog te bereiken. Zo krijg je de lezer op het puntje van zijn stoel, wil hij dóórlezen, weten hoe het afloopt. In deze opzet is de Landsmeerse kennelijk uitstekend geslaagd, anders had ze nooit een geïnteresseerde, zelfs razend enthousiaste uitgever gevonden. 

Het verhaal speelt zich af in Landsmeer. Dat wordt nergens genoemd, maar elke Landsmeerse lezer zal onder meer het Ilperveld en de kenmerkende witte en bruine bruggetjes herkennen.  

Stempel ‘autistisch’

Herkenbaar is ook de hoofdpersoon. Skip is autistisch. Ook dit wordt niet expliciet genoemd - Susanne omschrijft hem als een jongen ‘met een beleving die past bij iemand met autisme’ - maar menig lezer zal instemmend knikken. Want lopen er niet op elke school kinderen rond die gedrag vertonen dat wat afwijkt van wat je zelf gewend bent? Zij krijgen al snel het stempel ‘autistisch’ op hun voorhoofd gedrukt.   

Hetzelfde geldt voor Skip. Hij heeft lijstjes in zijn hoofd en daar staan taken op die hij móet afwerken. En hij heeft een fotografisch geheugen – wat overigens erg van pas kan komen. Wie het verhaal leest zal beseffen dat autisme niet ‘raar’ is, maar dat er simpelweg ook andere manieren dan de jouwe zijn om iets te doen of te beleven. En laat dat nou net de bedoeling van de schrijfster zijn. 

Toch wilde Susanne niet in eerste instantie een autistische hoofdpersoon opvoeren. “Mijn oorspronkelijke idee was een avonturenboek over twee jongens uit mijn woonomgeving", zegt ze. ”Dat is later een boek over een autistische jongen geworden. Ik heb zelf twee autistische kinderen en het viel me op dat er niet veel boeken over autistische kinderen zijn geschreven. Vandaar.” 

Schrijfcoach

Het idee was er, het schrijftalent ook, maar daarmee heb je nog geen boek. Geholpen door een schrijfcoach is Susanne op haar laptop aan het tikken geslagen. Ze combineerde het met gezinsleven en baan. “Het was een heel proces. Veel bloed, zweet en tranen. Een lange bevalling. Vaak liep ik vast. Maar gaandeweg is het verhaal voltooid. Via mijn schrijfcoach ben ik aan een uitgever gekomen. Die liet me weten zelf meteen helemaal blij van het boek te worden.”  

Fraai geïllustreerd

Om het boek extra aantrekkingskracht te geven is zowel de omslag als het binnenwerk fraai geïllustreerd. Daarvoor is overbuurvrouw Sophie Hoogenes verantwoordelijk. De samenwerking is op een oudejaarsavond beklonken. Susanne: “We stonden buiten met champagne. Ik raakte met Sophie in gesprek over mijn boek en ik beklaagde me erover dat ik geen illustrator had. Toen bood Sophie zichzelf aan. Er ontstond een superleuke samenwerking. Al koffiedrinkend aan de keukentafel heeft Sophie schetsjes gemaakt en die hebben we besproken. Zo is het een mooi geheel geworden.” 

Feestelijk ten doop

Reden genoeg voor Susanne om het boek feestelijk ten doop te houden. In besloten kring bij haar thuis. Met alle betrokkenen en een bijzondere gast: burgemeester De Lange. Susanne: “Hij is de vader van een klasgenoot van een van mijn kinderen en zit in de appgroep. Ik dacht: ik ga hem gewoon een app sturen. Ja, ik zet hoog in. En hij zei ’Ja’! Hij krijgt het eerste exemplaar.” 

Bij dit eerste boek zal het niet blijven. Susanne is al bezig met deel 2 en het idee voor deel 3 heeft ze ook al. Maar nu eerst ‘Skip en de gestolen boot van Fort Kakkers’. Het kinderboek is verkrijgbaar bij uitgeverij Droomvallei, de reguliere boekhandel (waaronder Bruna in Landsmeer) en Bol.com. In de Kinderboekenweek bezoeken Susanne en Sophie scholen om uit het boek voor te lezen.