Gekleed naar de kerk en feestelijke vitrine

Nieuws

Landsmeer - De twintigste levende kerststal Landsmeer, een oude traditie van de rooms-katholieke parochie de Goede Herder trok honderden bezoekers. Het is overigens de laatste levende Kerststal onder de parochievlag van de Goede Herder. Vanaf 2014 wordt de rooms-katholieke kerk ondergebracht in een groter parochieverband. Even traditioneel als de levende kerststal is de Kerst-en nieuwjaarstentoonstelling, die wordt verzorgd door Frans Poulain van Museum Grietje Tump.
”Ik probeer elk jaar een nieuw thema te bedenken en dit jaar is dat het thema 'Gekleed naar de kerk' geworden”, aldus Poulain. Deze tentoonstelling is tot en met de zondag na Driekoningen in de kerk te bewonderen. Door de jaren heen gingen kerkgangers van welk kerkgenootschap dan ook op z’n mooist gekleed naar de kerk tijdens hoogtijdagen.’ Op z’n Paasbest’ is een uitdrukking die menigeen bekend in de oren zal klinken. Poulain laat zien hoe men in de jaren 1850 - 1920 ‘gekleed naar de kerk’ ging. De tentoongestelde kleding en bijbehorende attributen zijn afkomstig van Landsmeerse families. De gegoede families kwamen per rijtuig naar de kerk en namen hun eigen stoven mee. Bij de koster kochten ze tegen een geringe vergoeding een kooltje vuur. De minder rijken gebruikten een stoof uit de stovenkamer, het stovenhok, dat later kolenhok werd en nog altijd in de Nederlands Hervormde kerk aanwezig is. Ook zij kochten een kooltje vuur bij de koster. De armen zaten zonder ‘verwarming’-er was geen geld voor een testje met een kooltje vuur- op de houten voetenbankjes , waarvan Poulain nog een exemplaar uit 1843 en 1845 tentoongesteld heeft. Zijn vader, die koster was, redde kerkinterieurstukken waaronder voetenbankjes en kerkbankjes, de stoel van dominee Boon en een lamp uit de consistoriekamer, die voor de sloop of grof vuil bestemd waren.
‘Gekleed naar de kerk’ bevat veel dameskledingstukken waaronder pelerines bestikt met kraaltjes met bijpassend hoofddeksel, mandjes en omslagdoeken. Boerenhoedjes voor de rouwende - en niet-rouwende. De ’harseslap’, een wollen mutsje om het hoofd warm te houden en een ‘kaper’ ,een wollen muts met kraag. Grietje Tump van het gelijknamige Landsmeerse museum droeg nog de kaper ,vertelt museum directeur Frans Poulain. Aan de kapstok in de Schaapskooi hangen hoeden met veren, petten voor doordeweeks of zondags , bontjes met koppen en pootjes. Er zijn ook herenkostuums en hoge hoeden waaronder een ‘Gerbaldi’ (bolhoed) een ‘claque’ een klaphoed en een ‘claque depot’, een leren hoedendoos te zien bij de tentoonstelling. De bezoekers van de levende kerststal lieten zich uitgebreid informeren over de mooie tentoonstelling en sommigen gaven zich ook op als vriendje van museum Grietje Tump voor 10 Euro per jaar.
Feestelijke vitrine
Frans Poulain van Museum Grietje Tump zorgt rond de feestdagen ook altijd voor een speciale feestelijke tentoonstelling in de vitrine van het gemeentehuis. Hij doet dit nu voor het vierde jaar. Door het jaar heen richt hij een aantal keren wisseltentoonstellingen in. Kristallen en zilveren objecten en blauw porselein vormen dit jaar de hoofdmoot van de feestdagen-tentoonstelling. Zo treft men bijvoorbeeld twee kristallen jampotten en een beschuitbus aan. Ook een zeventiende- eeuwse peper- en zoutstrooier van kristal met zilveren voet siert de vitrine. Het ‘Lange Lijzen servies’ van de nicht van Grietje Tump , gedecoreerd met lange dames, is een echte blikvanger. Trots is Poulain op zijn blauwe bloempot van Petrus Ragout uit 1850. Deze pot heeft stenen oorringen en is bijzonder mooi gedecoreerd. Kabinet- kommen, blauwe borden en een kast- stel ook in blauw zorgen voor de finishing touch. Tijdens de nieuwjaarsreceptie van de gemeente staat de vitrine te pronk. Poulain is druk doende met een volgende tentoonstelling: “Kerkschatten. ” Mochten de kerkschatten van ondermeer de Nederlands Hervormde kerk niet op tijd vrijgegeven kunnen worden, wethouder Cor Hienkens maakt zich er overigens sterk voor dat dat wel lukt, dan komt er nog een tussententoonstelling van kinderserviezen. Museum Grietje Tump bewijst op maatschappelijk cultureel terrein haar verdienste en zet de strijd tot behoud van het museum onvermoeid voort.