Gedeelde informatie over mega windturbine op landtong niet transparant

Door Chrit Wilshaus

Oorspronkelijk wilde Rotterdam twee kleinere turbines plaatsen maar een hele grote zou minder nadelige gevolgen hebben voor flora en fauna. De afstand van de megamolen tot het woongebied in Maassluis is, met eigenlijk alleen het water ertussen, 1100 meter. En op Rozenburg, met sportvelden en natuur als buffer, bedraagt die afstand een aanzienlijk groter gebied, namelijk 2500 meter. De presentatie, waarbij ruim 250 vragen/opmerkingen werden gesteld/geplaatst, kon de ongeveer 160 deelnemers echter niet geruststellen en heeft het vertrouwen in en het draagvlak voor de energietransitie niet vergroot. Tot die slotsom komt stadsgenoot Ate Tuitman. Samen met Rob Oosterlee, voorzitter en lid gebiedscommissie Rozenburg, trad hij bij de meeting als moderator op en selecteerde met hem de vragen. Maassluis moet actiever betrokken gaan worden bij de hele gang van zaken, vindt Tuitman. “Vooral omdat er nog geen vergunning is verleend. Daarom zou de focus om te beginnen moeten liggen op het verzamelen van betrouwbare en duidelijke inzichten over de effecten van de windmolen op verschillende locaties.” De informatie die nu wordt gedeeld, is “beslist niet transparant”, aldus Tuitman. Daarnaast zou volgens hem de mogelijkheid van plaatsing op de locatie waar de modelvliegtuigbouwvereniging is gevestigd onderzocht moeten worden. Totnogtoe heeft de gemeente Rotterdam dat niet overwogen. Ook zouden in Maassluis informatiebijeenkomsten over het plan gehouden moeten worden en zou er een informatiepagina over (de voortgang van) het plan op de website van de gemeente Maassluis moeten komen.

Inhaalslag noodzakelijk

Als voorzitter bij de onlinebijeenkomst trad Arno Bonte op. Hij is wethouder Duurzaamheid van de gemeente Rotterdam. Over de plannen, zo bleek, was niet gecommuniceerd met inwoners van Maassluis. “Een inhaalslag is dus noodzakelijk”, weet Tuitman. “Immers uit de presentatie blijkt dat de aanzienlijk hogere molen voor een groter woongebied in Maassluis nadelige gevolgen zal hebben als het gaat om geluid, slagschaduw en zicht.” Dat gebied bestrijkt het begin van de Merellaan tot en met de Dr. Albert Schweitzerdreef, waarbij de effecten vooral voor laatstgenoemde dreef waarschijnlijk groot zullen zijn, verwacht Tuitman. “Zo is het de vraag hoe sterk het geluid van de molen zal zijn bij een overwegend zuidwestenwind en hoe het water dat geluid versterkt?”

Slagschaduweffect

Uit de bijeenkomst kwam tevens naar voren dat er in Maassluis wel degelijk sprake zal zijn van een (aanzienlijke) slagschaduweffect door de molen in het late na- en het vroege voorjaar. En dan is er nog de kwestie van de rode, knipperende en met de wieken meedraaiende lichtmarkering als waarschuwingsteken voor naderende vliegtuigen. Volgens Tuitman gaan bewoners die uitkijken op het water daar zeker iets van merken. Uit het antwoord op een vraag hierover bleek trouwens dat er (nog) geen rekening is gehouden met nieuwe technieken, waarbij het rode licht alleen aangaat als er daadwerkelijk een vliegtuig nadert. Elders in ons land worden hier momenteel proeven mee genomen.

Alternatieve locaties

De effecten zoals berekend zijn overigens gebaseerd op een experimenteel model en zouden in de praktijk nog wel eens anders uit kunnen vallen. Bovendien kan de windturbine die Rotterdam wil plaatsen pas na geruime tijd in werking te zijn geweest, twee jaar om precies te zijn, gecertificeerd worden. Bovendien werd bij de onlinebijeenkomst gevraagd waarom niet gekozen is voor alternatieve locaties. Zoals op de Maasvlakte of op de Noordzee. “Want iedere bijdrage aan de energietransitie is zinvol maar de overlast afwentelen op je buren, is dat niet”, besluit Tuitman.