Maatwerk Autisme wil mensen vooral zelfvertrouwen teruggeven
Maatwerk Autisme Maassluis (MAM) vierde vorige week donderdag het tienjarig bestaan buiten aan de Weverskade onder een stralende zon. Het feest was tevens ook een afscheid, want de ontwikkelingsgerichte dagbesteding voor personen vanaf twaalf jaar met een vorm van autisme en een normale tot hoge intelligentie gaat daar weg.
Chrit Wilshaus
Het nieuwe onderkomen is inmiddels ook al bekend: het vroegere pand van Argeweb aan de Noordzee in Maassluis. Wethouder Corine Bronsveld (CDA) kwam op het feest langs om namens de gemeente de felicitaties over te brengen aan de jarige organisatie. En ook wethouder Sjoerd Kuiper (PvdA) toonde belangstelling. Maatwerk Autisme ontstond een decennia geleden uit Woondroomzorg, dagbesteding voor autistische volwassenen die zich bezighield met kleinschalige wooninitiatieven voor deze doelgroep. “Ik ben toen gevraagd om de dagbesteding in Maassluis op te zetten. In het begin dus alleen voor volwassenen”, begint Odette Blom van MAM. “Twee jaar later, in 2014, ‘knalde’ mijn eigen zoon, om het zo maar te zeggen, uit het speciaal onderwijs waar hij toen op zat omdat hij te veel prestatiedruk ervaarde.” Zo ontstond het idee ook iets voor jongeren te gaan doen. Inmiddels gaat het overigens goed met de zoon van Blom.
Aansluiting
Over mensen met autisme bestaan veel misverstanden. Bijvoorbeeld dat het te genezen zou zijn. Iemand zei ooit: “Als je één autist hebt gezien, heb je er één gezien.” Blom is het daar van harte mee eens. “Ze zijn allemaal verschillend, dat is ook het ingewikkelde eraan; vandaar dat wij ook Maatwerk Autisme heten.” Deze organisatie wil vooral mensen met autisme hun zelfvertrouwen, dat om allerlei redenen een knauw gehad kan hebben, terug te geven. Blom: “Daar kunnen jongeren en volwassenen erg somber van worden en soms zelfs suïcidaal en dat is natuurlijk het ergste wat je kan gebeuren. Wij proberen aansluiting te vinden bij wat onze mediënten, een samentrekking van de woorden medewerker en cliënt trouwens, wel leuk vinden. Als iemand graag de hele dag tafeltennist, kan dat bij ons. Het gaat om vertrouwen krijgen en doen waar je wel goed in bent.”
Echt leuk vinden
“Op een gegeven moment is dat hoofd weer een beetje rustig geworden en niet alleen maar boos en verdrietig. Vervolgens kunnen we kijken waar zit iemands ontwikkelpotentieel? Wat wil je in de toekomst graag doen? Weet je al iets en als dat niet zo is wat gaan we dan proberen.” Bij MAM kunnen deelnemers terecht voor verschillende activiteiten. Bijvoorbeeld op creatief vlak. “Maar ook administratieve bezigheden en ICT-dingen doen, zoals het maken van websites, behoort bij ons tot de mogelijkheden. We proberen zo dicht mogelijk bij de mensen te komen om te zien wat ze echt leuk vinden. Ergens aan beginnen en het dan ook afmaken, is vaak al onmogelijk. Als jongeren op een bepaald moment een bepaalde richting hebben gekozen die ze leuk vinden”, gaat Blom verder, “zoeken we heel erg gericht naar een stagebedrijf.” Het moet volgens haar dan wel gaan om werkgevers die openstaan om in jongeren met autisme te willen investeren en ook om gewoon geduld te hebben. Indien gewenst kan MAM deze werkgevers begeleiden. “Uit ervaring is wel gebleken dat er maar weinig mensen zijn die letterlijk en figuurlijk ruimte bieden aan mensen met autisme en er geen punt van maken dat zij minder uren kunnen draaien.”
Mensen met autisme kunnen last hebben van ongewenste prikkels. Zoals alles tien keer hard horen of last hebben van te veel licht. De ‘buitenwereld’ beseft dat niet altijd of als mensen het al beseffen is de bereidheid er rekening mee te houden vaak gering, weet Blom, die daar overigens wel enigszins begrip voor zegt te kunnen opbrengen. “Je kunt niet verwachten dat de hele wereld zich aanpassen aan een groep mensen, misschien maar één of twee procent van de wereld.” Het lastige van autisme is volgens Blom verder dat je van de buitenkant niet kan zien of iemand autisme heeft.”
Meer perspectieven
“Voor mensen die pas op volwassen leeftijd een autisme-diagnose krijgen, zijn nog minder mogelijkheden om zich verder te ontwikkelen. Dit in tegenstelling vaak tot jongeren”, weet Blom. “Bij jongeren zijn nog veel meer perspectieven.” Moeten mensen die op latere leeftijd gediagnosticeerd worden eigenlijk geen kans krijgen om dat eerst eens te verwerken zonder dat allerlei instanties uit de struiken tevoorschijn springen en er van alles moet? “Natuurlijk! Vaak gaat het bij mensen met een late diagnose mis op hun werk en worden ze volledig afgekeurd. Daardoor kunnen deze mensen tot rust komen en het leven doorgaans beter aan dan eerst.”
Moestuin
De jongeren van MAM hebben een moestuin en maken daar graag reclame voor. De moestuin is gevestigd in Wilgenrijk bij de Schaapskooi. Iedere woensdagmiddag van 13:00 -15:00 zijn er jongeren aanwezig om groenten te verkopen.
