Laatste bruidspaar voor de burgemeester: platina!

Algemeen
Veel gezelligheid rondom het platina bruidspaar.
Veel gezelligheid rondom het platina bruidspaar. (Foto: GvW-T)

Honderden bruidsparen heeft de inmiddels bijna oud-burgemeester Arnoud Rodenburg bezocht, waaronder ook enkele 70-jarige. Als klap op de vuurpijl vormden ook de laatste jubilarissen die Arnoud bezocht een platina echtpaar. Het werd een vrolijk bezoek in Akkerleven.

Door Gemma van Winden-Tetteroo

Toen we tien jaar geleden bij het diamanten echtpaar Aad (93) en Bep (92) Verhoeff-Kars op bezoek gingen, vertelde de bruid nog lachend dat haar man van de toen 60 jaren wel 55 keer de trouwdag vergeten was. Maar nu heeft de bruidegom het allemaal zelf in de hand gehouden; het platina huwelijk is afgelopen week op 22 juni al gevierd. 

“Dat was de dag waarop we aantekenden. Onze echte huwelijksdag is 2 juli.” De bruidegom woont nog steeds zelfstandig en hij regelt zijn zaakjes allemaal zelf. Hij fietst dagelijks minimaal 20 kilometer, de laptop en de smartphone hebben geen geheimen voor hem en hij bezoekt zijn vrouw, die sinds een val twee jaar geleden nu ruim vijftien maanden in Akkerleven woont, dagelijks van 10.00 tot 17.00 uur.

Acte

De bewoners van Akkerleven en wat familieleden van het bruidspaar, waaronder achterkleinzoon Sverre (4) genieten van alle feestelijkheden rondom het bruidspaar. Aad en Bep krijgen van de burgemeester niet alleen een fraai boeket maar ook nog de ingelijste huwelijksacte van 70 jaar geleden. “Een schot in de roos! Echt een fantastische cadeau, he Beppie?” zegt de bruidegom. Beppie glimlacht lief naar haar man; ze is het met hem eens. De handtekeningen van de ouders van Aad en Bep prijken ook op de acte. Zeventig jaar geleden moest je tot aan je 30e levensjaar toestemming van je ouders hebben als je wilde trouwen.

Dankbaar

Aan het eind van de oorlog werkte Aad in Rotterdam. Hij floot een meisje na, dat mocht toen nog. Hij wilde wel weten hoe ze heette en vroeg het aan haar broer. “Als ik drie uien van je krijg, vertel ik het,” zei de broer, wijzend op de bollen achter Aad die bij zijn baas aan het werk was. En zo is het gekomen. Na vijf jaar verkering gingen ze inwonen bij moeders want er was nergens woonruimte. Ze kregen drie kinderen. Aad werkte onder andere bij Calvé en schreef daar meerdere kritische boeken over. Toen Bep in 2020 haar heup brak en een herseninfarct kreeg, verbleef ze vijf maanden in een hospice. Vanwege corona moest ze weer naar huis waar Aad haar trouw verzorgde totdat het echt niet meer ging. “Maar ze heeft het hier heel goed!” Aad en zijn Beppie zijn dankbaar voor hun leven en alles wat ze samen hebben meegemaakt. “Jammer dat deze burgemeester niet op mijn feestje kan komen als ik 100 word!” zegt de bruidegom. De tijd zal het leren wie er over zeven jaar op bezoek komt!