Ochtendvierdaagse in Schipluiden

Algemeen
Henk Burgering met zijn welverdiende tak gladiolen.
Henk Burgering met zijn welverdiende tak gladiolen. (Foto: GvW-T)

In zijn woonkamer pronkt centraal een prachtige tak vol gladiolen. Bloemen waar een heel verhaal achter schuil gaat. Het verhaal van de Ochtendvierdaagse. Hij was de oudste deelnemer maar Henk Burgering doet met zijn 85 jaren voorlopig nog niet onder voor zijn jongere loopmaatjes. Sterker nog: hij nam het initiatief en zorgde vorige week voor een paar aantrekkelijke wandelingen.

Door Gemma van Winden-Tetteroo

Henk en zijn vrouw Corry kwamen in 1988 in Schipluiden wonen. Hij was altijd een fervent hardloper en als de club op weekend ging, maakte Henk een bijzondere puzzeltocht met heel veel bijzondere en slim uitgedachte opdrachten, fotofoefjes en soms met filmpjes. Hij stond bij De Hardloper al bekend als het brein achter deze uitdagingen, soms samen met Frans, Jacob of André. In 2013 en 2014 liep Henk de Nijmeegse Vierdaagse. In 2018 borrelde het idee bij hem op om een soortgelijk evenement in mini-vorm te organiseren voor de mensen met wie hij wekelijks door de mooie omgeving van Midden-Delfland wandelt. Geen Vierdaagse, geen Avondvierdaagse maar een Ochtendvierdaagse. En zo stonden er dat jaar de eerste liefhebbers ‘s morgens om 06.00 uur aan de start. Door privéomstandigheden (zijn Corrie overleed in 2020) en corona moesten de liefhebbers tot 2021 wachten op de volgende editie. “Ik maak er geen reclame voor want het moet kleinschalig blijven. Maximaal 25 mensen of zo,” vertelt Henk. Klein maar fijn. Ook in 2022, compleet met dauw, ochtendgloren en stortregen. De deelnemers stapten dapper door. Henk ontwierp een echte stempelkaarten. “Ik heb zelf een stempel geknutseld van een uitgesneden gummetje en een stempelkussen van een blokje hout, een stukje vilt en wat inkt. Tuurlijk kan je een stempel laten maken maar wij waren thuis van het zelf maken en ik heb er tijd voor en vind het gewoon leuk.”

Jong

Henk zette van tevoren het parcours van zo’n 10 à 12 kilometer per windrichting uit. De eerdere deelnemers waren heel positief. “Vorig jaar hadden twee mensen als verrassing het idee opgevat om zelfs gladiolen te gaan kopen voor de laatste ochtend. Zij wisten dat niet van elkaar dus het was heel hilarisch toen zij elkaar toevallig op de markt tegenkwamen bij de bloemenkraam.” Dit jaar had Henk via zijn bluetoothspeaker en zijn mobiele telefoon ook nog voor marsmuziek gezorgd, tot groot vermaak van de lopers. Ook de groenteboer die op het HK Pootplein in Schipluiden stond, kon het initiatief wel waarderen. Hij stond daarom met een kistje appels de deelnemers langs de route op te wachten. Het verhoogde de sfeer! Pas als deelnemers de vier routes ook echt voltooid hadden (“niet vlak voor het eindpunt alvast richting huis lopen, daar ben ik heel strikt in!”) kregen ze een symbolische kruisje. Henk maakt er dus veel werk van. “Dat is juist leuk. Als je mijn leeftijd bereikt, dan wordt het allemaal een beetje minder. Daar moet je je niet tegen verzetten maar je moet er ook niet teveel aan toegeven dat iets niet meer zo vlot gaat. Het beste is om de gulden middenweg te bewandelen.” Het is duidelijk: zo blijf je lekker jong!