Bakker Theo Hoek was bij iedereen kind aan huis
Het zal vreemd zijn voor de ruim 40 klanten in de buitenwijken van Schipluiden. Vanaf nu komt hun bakker niet meer aan huis. Theo Hoek was een vertrouwd gezicht. Maar van lieverlee wordt het ook tijd dat Theo af en toe een beetje tijd krijgt om zijn hengeltje uit te gooien, of lekker te gaan fietsen. Stoppen met werken is er nog helemaal niet bij. “Ik vind het nog steeds leuk.”
Gemma van Winden-Tetteroo
Theo staat nog dagelijks om half 3 of half 4 op om op ambachtelijke wijze zijn brood te bakken. Rond 08.00 uur is hij daarmee klaar. Na het ontbijt duikt hij nog een paar uurtjes zijn bed in en verder verricht hij allerlei hand- en spandiensten in de bakkerij, voor de winkel en in het onderhoud van het bedrijf. En tot afgelopen zaterdag laadde hij tweemaal per week zijn auto vol en ging hij ‘de wijk in’.
De bakker is geliefd bij zijn klanten, dat is wel duidelijk. Als er bekend wordt dat hij voortaan toch echt geen brood meer aan huis komt afleveren, wordt de redactie vanuit drie verschillende hoeken van zijn buitenwijk hierop geattendeerd. Of daar niet wat ruchtbaarheid aan gegeven moet worden in de krant? Voor Theo zelf is dat niet nodig. “Ik hoef geen hokuspokus.” Maar daar namen zijn klanten geen genoegen mee. En dus duurde de broodbezorging van Theo afgelopen zaterdag veel langer dan normaal. Overal moest hij afscheid nemen. Hij kreeg bloemen en andere attenties. Ongetwijfeld vond hij dat stiekem toch best wel leuk.
Vier generaties familiebedrijf
Theo heeft ruim 55 jaar lang brood rondgebracht. “Mijn vader en mijn opa deden het ook,” vertelt hij. Opa Harrie Hoek en zijn broer Jo namen in 1924 de bakkerij van bakker Schellings over. Sindsdien is het schattige winkeltje aan de Dorpsstraat eigenlijk niet veranderd. Wel kwam er jaren geleden een theeschenkerij bij, een lang gekoesterde wens van Karin, de vrouw van Theo. In 1948 ging het bedrijf over in de handen van Theo sr en vanaf 1994 zijn Theo jr en Karin de eigenaren waar sinds 2018 zoon Bob aan de maatschap is toegevoegd. Toen Theo 7 jaar was, ging hij al met opa Harry mee de boer op. Sinds zijn 17e bezorgde hij zelfstandig het brood. Met de bakfiets.
Gezellig
Nog steeds ging Theo wekelijks zijn broodwijk in. Hij beleefde van alles. Overal was ‘de deur los’ en kon hij zijn bestelling gewoon in de keuken neerleggen. Of in het broodblik. Af en toe kwamen de mensen dan aanlopen met de portemonnee om af te rekenen. Soms moest Theo even wat helpen sjouwen, ook dat was mogelijk. Hij was er toch. “Je leefde met de mensen mee. Ik kwam nu nog bij een dame die inmiddels 82 is. Toen ik begon, zat ze in de kleintjes. Die zijn nu allemaal ruim 50 jaar. Ik breng er nog wekelijks een halfje brood. Het was altijd gezellig onderweg en ik deed het graag. En eerlijk is eerlijk; ik was overal kind aan huis.”
