Tweespalt in het theater: bestuur Stichting Kunstgreep Oostzaan en PR-commissie staan lijnrecht tegenover elkaar

Algemeen
Theater De Kunstgreep.
Theater De Kunstgreep. (Foto: Archief Rodi Media)

OOSTZAAN - ‘Wellicht heeft u vernomen dat er bij ons mooie Theater De Kunstgreep interne strubbelingen zijn ontstaan. Twintig van de vijfentwintig vrijwilligers hebben hun werk neergelegd uit onvrede met het functioneren van het bestuur.’ Zo begint een communiqué dat verstuurd is door de PR-commissie van de Stichting Kunstgreep Oostzaan. Deze commissie weet dat er vele klachten zijn binnengekomen van veel partijen die met het theater te maken hebben. Ze wil de problemen graag structureel oplossen. Daarvoor willen zij alle klachten inventariseren.  

Door Barbara van Wijk

Het is klinkt spannend, maar is het dat ook? Dat het al langer rommelt in De Kunstgreep is duidelijk, daarvan heeft Kompas ook al eerder melding gemaakt, maar nu worden er duidelijke pogingen gedaan door de PR-commissie om orde op zaken te stellen.  

De beide bestuursleden, Luc Theunissen (penningmeester) en Gert van Essen (voorzitter), zijn beiden echter zeer verbaasd over deze poging. Zij weten niets van dit communiqué en ze zijn dan ook beiden op zijn zachts gezegd ‘not amused’. Degenen die dit communiqué hebben opgesteld, dus de PR-commissie bestaande uit vijf personen die hun taken ook al hebben neergelegd, gaan hiermee volgens hen, hun boekje te buiten, want zij hebben gebruik gemaakt van de naam van de stichting om deze actie te ondernemen, de adresbestanden gebruikt, terwijl het bestuur helemaal van niets weet. Deze PR-commissie was na een vergadering in de zomer al opgestapt. En dan nu deze actie?

‘Niets aan de hand’

“Iedereen kan wel een actie opstarten”, zegt Theunissen. “Ik kan ook wel zeggen dat ik namens de Koning een onderzoek ga instellen, maar als de Koning nergens van weet … dat kan toch niet?” Volgens hem is er niets aan de hand. Er zijn inderdaad vrijwilligers opgestapt, ja, maar…het zij zo. “Wie weg wil, kan gaan, het is vrijwilligerswerk. Er zijn intussen nieuwe vrijwilligers aangesteld, een stuk of acht,en de voorstellingen gaan gewoon door. Het functioneert goed.”   

De beide bestuurders zeggen dat de afgetreden vrijwilligers, als ze iets willen onderzoeken, dat op eigen titel moeten doen, niet onder de paraplu van Stichting De Kunstgreep. Ze zijn afgetreden en hebben daarmee hun zeggenschap verloren, als ze officieel gezien al zeggenschap hadden. Willen ze later eventueel weer vrijwilliger worden, dan zullen ze zich opnieuw moeten aanmelden, maar er moet wel onderling vertrouwen zijn. Ze kunnen niet zelf bepalen dat ze terug komen. Wie aftreedt is geen vrijwilliger meer. Een afgetreden vrijwilliger kan dus ook geen handelingen meer verrichten onder de naam van de Stichting. 

Machtsstrijd

Voorzitter Gert van Essen zegt dat er een machtsstrijd gaande is. Er wordt een hetze gevoerd. Maar hij wijst erop dat het in eerste instantie gaat om het functioneren van de voorstellingen. De voorstellingen moeten probleemloos verlopen en die lopen prima. Dat is het doel en dáár gaat het om.   

De groep van vijf PR-leden, bij monde van Betty Wassenaar en Pim Beudeker, is het er hartgrondig mee oneens dat ze zouden zijn afgetreden, zoals de bestuursleden willen doen voorkomen. “We hebben onze werkzaamheden neergelegd omdat we vinden dat het bestuur niet goed functioneert. We kunnen onze taken niet verrichten op de manier zoals het nu gaat. Dat is heel wat anders. Daarmee zijn we niet afgetreden. Integendeel, we willen alleen orde op zaken stellen.” 

‘Niet afgetreden’

De vrijwilligers zijn stellig van plan om gewoon weer aan het werk te gaan als de problemen opgelost zijn. Ze zijn deze actie juist gestart om de stichting te redden, want ze vrezen dat het op deze manier niet goed gaat met het theater. Ze bestrijden te vuur en te zwaard dat ze zouden zijn afgetreden. “We hebben alleen gezegd dat we niet op de bestaande voet kunnen doorgaan.”    

Er circuleren zoveel klachten van alle partijen die met De Kunstgreep te maken hebben, van leveranciers tot acteurs, van theaterbezoekers tot medewerkers. Die klachten moeten geïnventariseerd worden. Er is een plan van aanpak opgesteld met de speerpunten waarop tot nu toe geen overeenstemming te bereiken lijkt. De  gemeente heeft geprobeerd te bemiddelen door een mediator voor te stellen. De groep wil dat wel, maar het bestuur niet. 

Communicatie uiterst stroef

Voornaamste klacht van de groep is dat de communicatie niet of uiterst stroef verloopt. “Wij willen normaal met het bestuur kunnen praten. Niemand van de vrijwilligers heeft enig inzicht ergens in. We willen openheid.” 

De financiën? Er is geen kascommissie, wel een onduidelijke jaarrekening. Er is ooit gesproken over een accountantsverklaring, de groep zou een afschrift krijgen, maar die is nooit ontvangen. Er zijn geen functieomschrijvingen, drie mensen werden opeens - zonder enige uitleg - afgesneden van taken die ze al jarenlang hebben verricht.  

Niemand weet iets

Is de programmering voor volgend jaar al op gang gekomen? Een programmering moet al een jaar van tevoren gepland worden. Er moet publiciteit gegeven worden aan de voorstellingen, maar gebeurt dat ook? Niemand weet iets.    

Dat nu alles nog goed loopt, zoals de bestuursleden triomfantelijk roepen, is logisch. “Vorig jaar hebben wij alles keurig geregeld voor dit jaar, dus loopt het dit jaar nog wel goed, maar onze grote zorg gaat naar volgend jaar.”  

‘Geen sprake van hetze’

De vrijwilligers staan te trappelen om aan de slag te gaan. “We willen de problemen zó graag oplossen, weer mooie voorstellingen verzorgen, de groep is zo enthousiast en gedreven, maar zal het lukken? “Het bestuur denkt dat wij een hetze voeren, maar niemand gelooft toch dat er twintig man tegelijk het werk neerleggen als er helemaal niets aan de hand is? Van een hetze is geen sprake, het enige dat wij willen is onze taken uitvoerbaar maken, we willen duidelijkheid en inzicht en het klopt dat wij als vrijwilligers geen rechten hebben. Dat is het nadeel van een stichtingsvorm. Maar we moeten toch minstens als redelijke mensen met elkaar kunnen communiceren?” Overigens vraagt Pim Beudeker zich af of ‘het bestuur’ wel rechtsgeldig is. “De registratie van het bestuur bij de Kamer van Koophandel, statutair verplicht, klopt ook van geen kant, zoals zoveel niet klopt.” 

De beide woordvoerders van de PR-commissie betwijfelen of het theater op deze manier op den duur goed kan functioneren. “Het gaat ons zo aan het hart, dit theater heeft zoveel potentie en ook zo’n goede reputatie … wij willen de stichting zo graag op een goede manier steunen, dát is de enige reden waarom wij deze actie gestart zijn. Hopelijk lukt dat alsnog. Aan ons zal het niet liggen.”