Waar blijft het ‘vriendenbankje’?

Het bankje moet anders zijn dan de meeste bankjes, namelijk in regenboogkleuren geschilderd of op een andere manier opvallen. Wie op dit bankje gaat zitten staat open voor een praatje, een kennismaking, in tegenstelling tot de reguliere bankjes, waar iemand op kan gaan zitten zonder aangesproken te willen worden. 

Er werd geopperd om het opvallende bankje op een plek te zetten waar reuring is, waar mensen langs lopen, fietsen, rijden. Zie je iemand op dat bankje zitten, en heb je even tijd…. ga dan gewoon gezellig erbij zitten en begin een babbeltje. 

Dat idee werd met luid applaus begroet. Teun Flens wilde zich er hard voor maken, Eelco Taams heeft zich ermee bemoeid, WelzijnWonenPlus is ermee bezig geweest, maar nu een jaar na dato is het bankje er nog niet. Op de Dors staat een bankje met uitzicht op de Kolkweg, verstopt onder de bomen waar nooit iemand zit. Je ziet het ook nauwelijks, het staat daar nutteloos te zijn. Wat zou dát goede dienst doen voor het hierboven genoemde idee. JONG Oostzaan zou, als ze het willen, de regenboogkleuren kunnen aanbrengen. 

Tot ieders verbazing doken er van de week foto’s op, waarvan er één hierbij is geplaatst. Het zijn foto’s uit de zeventiger jaren, genomen op kruispunt Kerkstraat/Zuideinde/Kerkbuurt. Dát is de bedoeling, een ontmoetingsplaats voor ouderen. 

Prompt verschijnen er op Facebook allerlei opmerkingen als: ‘Ja, dat was een prachtig verzamelpunt’. En: ‘Als je daar langer dan een half uur zat, kwam half Oostzaan langs’ en zo nog vierendertig opmerkingen waaruit enige weemoed te bespeuren is. 

Zo’n leuk bankje dat ieders instemming heeft zal er vast wel komen, en gebleken is dat er ook veel geduld is om erop te wachten, maar misschien helpt dit stukje een beetje versnellen. 

Barbara van Wijk