Herdenking 4 mei in Oostzaan; pure saamhorigheid en een sterke hang naar vrede
OOSTZAAN - Waardig, respectvol, indrukwekkend. Allemaal uitingen die recht doen aan de 4 mei herdenkingsceremonie van afgelopen zaterdag op het plein achter het gemeentehuis. Hier verzamelde het publiek zich bij het verzetsmonument. De opkomst was nauwelijks lager dan andere jaren, ook al hingen er donkere wolken boven Oostzaan, die af en toe hun lading loslieten, maar dat was dan ook de enige spelbreker van de avond.
Voorafgaand aan de plechtigheden werd er in de Grote Kerk een korte bezinningsdienst gehouden. Er kon een kaarsje aangestoken worden, dominee Sjaak Visser gaf de aanwezigen een stichtelijk verhaal mee en een deel van het Popup-koor zong twee toepasselijke liederen.
Hierna volgde het defilé met het tamboerskorps die de stoet begeleidde naar het Hannie Schaftmonument. Er klonk ‘The Last Post’, de klokken zwegen, het trotse rood-wit-blauw wapperde halfstok van de toren en de twee minuten stilte vertelden meer dan vele woorden konden zeggen.
De toespraak van burgemeester Marvin Polak was een vurig pleidooi tegen discriminatie. Destiné Dech van Jong Oostzaan hield een overpeinzing en Owen de Dood kreeg het even te kwaad toen hij het tragische oorlogsverhaal over zijn oom voordroeg. Roos en Kilian brachten een prachtig lied en daarna volgden de plechtige kransleggingen.
Groot was de opluchting dat deze ceremonie zo vredig, waardig en ontspannen is verlopen, terwijl de dreiging in het hele land voelbaar was. Hier was pure saamhorigheid en een sterke hang naar vrede voelbaar.
Barbara van Wijk
