Wij zijn apetrots op Debbie, onze verpleegkundige oncologie
Nico en Anneke Appel uit Hoogwoud zijn apetrots op hun dochter Debbie, die woont in Spanbroek: “Onze dochter, van bijna 42 jaar, is eindelijk geslaagd voor oncologie verpleegkundige. Dit heeft veel voeten in de aarde gehad voor zij dit bereikte”.
Een docent vertelde de toen 16 jarige Debbie, dat zij met Niveau 2 wel aan het werk kon als huishoudelijke hulp, verder kon zij niets bereiken. “Nou, dat was tegen het zere been van onze dochter en ze gaf zich op om haar Niveau 3 te halen, een opleiding van drie jaar. Gelukkig kreeg zij die kans van het verpleeghuis in Lutjebroek en greep die met beide handen aan. Het heeft veel bloed, zweet en tranen gekost, maar uiteindelijk heeft ze haar diploma gehaald waar wij als haar ouders zeer trots op zijn”, zeggen Nico en Anneke blij.
Niveau 4
Maar dat was voor Debbie nog niet genoeg, want ze wilde nog meer professionele zorg geven aan de zieke mensen. Ze schreef zich in voor Niveau 4. Deze opleiding duurde ook nog twee jaar. “Dit heeft ze in de gehandicaptenzorg bij Leekerweide volbracht, waar zij vele jaren werkte. Toch trok het ziekenhuis en ging uiteindelijk naar het Lucasziekenhuis in Amsterdam om verschillende cursussen te volgen. Later werkte Debbie in het Medisch Centrum Alkmaar, maar belandde uiteindelijk in Beverwijk omdat haar daar de kans werd geboden om te leren voor oncologie verpleegkundige en dat trok haar zeer aan. Haar stage verliep niet makkelijk, want ze kreeg weinig tot geen steun. Ze stopte, na een weloverwogen besluit, en besloot om daar niet meer te werken.”
Opleiding afgerond
De volgende stap was voor Debbie om zich er niet bij neer te leggen en door te gaan waar ze zo graag voor wilde gaan. “Ze kreeg als wan verpleegkundige in een verpleeghuis in Zaandam de kans op de opleiding te herstarten. Mensen te helpen die aan kanker leden, dat wilde ze graag. Om te slagen moest ze haar eindresultaat verdedigen. Vervolgens werden er veel vragen gesteld, die ze goed kon beantwoorden, onder andere hoe er nog meer en betere vooruitgang komt in de zorg. Ze bleef haar zenuwen de baas. En nu is het zover! Debbie is eindelijk oncologie verpleegkundige.”
Trots
Anneke en Nico zijn ouders die ontzettend trots zijn op hun dochter. “Wat een doorzettingsvermogen heeft Debbie. En dat met een jong gezin. Gelukkig heeft ze een man die haar heel goed heeft ondersteund en bijgestaan. Hij hield het gezin mede op de rails en steunde haar in haar opleiding, anders had ze dit misschien niet gered.”
De droom van Debbie is uitgekomen. “Wij zijn zo trots op haar dat ze het heeft gehaald, ondanks alle tegenslag. Daarom gunnen we Debbie nu alle rust en veel plezier in haar werk als oncologie verpleegkundige. Wij weten zeker dat er weer een topper van een verpleegkundige bij is gekomen in de zorg. En Debbie... is héél blij. Ze vocht voor wat ze waard was mag nu als oncologie verpleegkundige werken. Een doel dat door hard werken is bereikt.”
Debbie, van harte gefeliciteerd!
