Els de Back neemt afscheid van Clup Welzijn: “Altijd met de voeten in de klei”
PURMEREND – Wijkcentrum De Inval, het bijna uitgestorven ‘hoofdkwartier’ van maatschappelijke organisatie Clup Welzijn, staat symbool voor de onnatuurlijke situatie waarin het sociaal maatschappelijk werk verkeert nu de buurthuizen zijn gesloten. Toch blijkt niemand aan zijn lot overgelaten. Mede dankzij Els de Back. Zestien jaar was zij directeur-bestuurder van Clup Welzijn. Onder haar bevlogen leiding, al hield ze niet van ‘directeuren’, werd het sociaal-maatschappelijk werk teruggebracht waar het hoort: op straat en in de wijk, dicht bij de mensen. En dat bewijst zich zeker nu. Op 1 december gaat ze met pensioen, maar laat haar ‘kindje’ achter in de ervaren handen van haar ‘side kick’ in die zestien jaar, Wouter Burger.
Clup Welzijn ontstond uit een fusie van tien stichtingen in Purmerend. Doel was om tot één autonome stichting te komen, een stedelijke organisatie die past bij de groeistad Purmerend. Bij het aantreden van Els in het prille begin van die autonome stichting viel ze met haar neus in de organisatorische boter; er komt veel kijken bij zo’n fusie. Daarna volgde de inhoudelijke slag. “Er gold een sterk marktdenken destijds. Productfinanciering, je als bedrijf opstellen, je eigen geld gaan verdienen, het kwaliteitskeurmerk etc. We waren erg veel aan het vergaderen, hadden een enorme papierwinkel, en werkten volgens allerlei systemen. Heel bureaucratisch. Nou, daar wilden wij niet verder in mee. Ik heb daar helemaal niets mee”, verzucht ze alleen al bij de herinnering.
Partner in gemeente
Gelukkig had ze aan de gemeente Purmerend een goede partner. “De vraag was hoe het sociaal werk in deze stad vorm te geven, wat is er nodig? Daar waren de meningen over verdeeld. Wij hebben de keuze gemaakt om ván deze stad te zijn. Ons uitgangspunt is mensen helpen, en dat werd langzaam maar zeker voorop gezet. Het roer ging helemaal om. We zitten nu vijf jaar in deze flow. Onze dialoog met de gemeente heeft ons geholpen om te werken zoals we nu doen. We zijn er voor de buurtbewoners. Bijna alle overhead hebben we eruit gehaald. Niemand hier heeft een kantoor, we gaan naar buiten, aan het werk. En het subsidiegeld gaat bijna volledig in de uitvoering.”
Maatwerk
En die behelst nogal wat. Sociaal maatschappelijk en juridisch werk, van jeugd tot ouderen, inspringen bij huiselijk geweld, bemiddelen bij burenruzies, ondersteunen van nieuwkomers, faciliteren bij activiteiten etc. En altijd maatwerk. Els vat de kern van Clup Welzijn simpel samen; “Dat je er bént voor de mensen. Ook vanuit mijn functie als directeur. Ik ben geen directeur-bestuurder, ik ga alleen zitten directeuren als ik iets gedaan moet krijgen voor iemand anders. Ook ik pak samen met een jongerenwerker een casus op die ingewikkeld is. En ik bemiddel ook bij een burenruzie. Mensen kunnen altijd een beroep op me doen, ook in de avond of het weekend. Ik sta met mijn voeten in de klei. Iedereen kan aankloppen en hulp vragen, en als er niemand is dan ga ik er voor zitten. Dan ga ik niet in mijn agenda kijken om te zeggen; over twee weken heb ik wel een gaatje.”
Haarlemmerolie
“Wij zijn een soort haarlemmerolie”, vervolgt ze. “Politie, wijkagenten, scholen; ze zijn blij met ons. We hebben geen agenda, geen afspraken, we zijn overal. Onze ambulante jongerenwerkers kennen vrijwel iedereen en elke situatie. Wij weten hier over wie we het hebben. Iedereen wil mooi werk doen, dicht bij de mensen staan.”
Vrijwilligers
Door deze manier en schaal van werken blijft Purmerend ook in de groei overzichtelijk voor de mensen van Clup Welzijn. Wouter: “Wanneer je alles in kaart hebt kun je nieuwe dingen snel een plek geven. Onze mensen kennen alle scholen, elk achterweggetje. Je weet elkaar te vinden, mensen zijn hier al heel lang bezig. We hebben 60 betaalde krachten en 600 vrijwilligers, waaronder heel veel buurtbewoners met wie we samenwerken”, geeft hij aan. De vrijwilligers spelen in het hele traject een belangrijke rol. “Wij noemen dat niet altijd vrijwilligerswerk. Wij vragen ook gewoon of mensen iemand willen helpen. Een boodschap doen voor de buren, iemand naar het ziekenhuis rijden. Dat willen ze best, probleem is vaak dat ze elkaar eerst moeten vinden. Daarom gaan die oproepen vaak via Facebook, en dan komt het vrijwel altijd goed. Het is heel effectief en het past heel erg bij onze manier van werken zoals Els die heeft neergezet. We bereiken de mensen nu eerder, en we bereiken meer mensen.”
Continuïteit
In het gesprek blijkt duidelijk dat Wouter en Els volledig op één lijn zitten. Met Wouter als opvolger koos Clup Welzijn dan ook voor continuïteit. “Ik vond het een eer toen Els mij voor het eerst peilde of ik haar zou willen opvolgen. Met één belangrijke opdracht; doorgaan op deze manier, inclusief de ontwikkelingen die we hebben ingezet.”
Mooie herinneringen
Els: “Het is natuurlijk wel een beetje mijn kindje maar ik heb het 16 jaar samen met Wouter gedaan, dat is best bijzonder. Je moet een hoop ballen in de lucht houden. Want de andere kant van deze vergader- en procedurevrije manier van werken is dat je erg je intuïtie moet inzetten. Wouter weet dat en kan dat. Natuurlijk ga ik het werk missen, en de mensen voor wie we het doen. Ach, we hadden zoveel leuke contacten, ik heb zoveel mooie herinneringen!” Het warme mensenmens heeft maar alvast twee katten aangeschaft, ze moet ergens voor zorgen. Maar omdat het bloed kruipt .. ‘ik heb veel kennis die ik af en toe wel ter beschikking wil stellen”, lacht ze.
