Alles wat je aandacht geeft
Als je jonge kinderen hebt kun je soms voor je het in de gaten hebt, de hele dag lopen roepen wat er vooral níet mag. En de grap is dat, terwijl we het dan zo druk hebben met te zeggen wat we vooral niet willen, we het daar dan juist de hele tijd tóch over hebben. En dat kan best verwarrend zijn voor je kind.
Niet springen op de bank. Niet rennen. Niet zo schreeuwen. Je zegt wat er niet mag, dus op zich ben je duidelijk, zou je denken. Maar je zegt ook juist datgene wat er niet mag: springen, slaan, rennen, schreeuwen.
Dus ook al heeft je kind je gehoord, dan wordt nog steeds de aandacht dáárop gevestigd. Want het feit dat daar nou toevallig het woordje niet voor staat, ach, tja, dat valt eigenlijk niet zo op.
En alles wat je aandacht geeft groeit. Dus is het helemaal niet vreemd dat ze lekker doorgaan met springen, rennen, slaan en schreeuwen. Als je echt wilt dat ze wat anders gaan doen en stoppen met dat gedrag, dan is het handig om te zeggen wat je wél wilt, zodat daar alle aandacht naartoe gaat.
Bank om te zitten
Niet springen op de bank wordt dan: de bank is om op te zitten. Niet rennen wordt dan rustig lopen. En zo verder. Dat is duidelijk en dan gaat de aandacht naar wat wel de bedoeling is.
En als je daarbij dan ook nog aangeeft op wat voor manier ze hun energie dan wél kwijt kunnen (want dat was waarschijnlijk de reden dat ze aan het rennen, springen of schreeuwen waren), dan help je ze op weg doordat ze het niet zelf hoeven te verzinnen.
Als je ook nog aangeeft op wat voor manier ze hun energie wèl kwijt kunnen, dan help je ze op weg
De bank is om op te zitten, op de trampoline in de tuin kun je springen. In huis loop je rustig, rennen doe je buiten op het veldje. In huis praten we rustig tegen elkaar, als je wilt schreeuwen mag je dat buiten in het speeltuintje doen.
Bank terug
Jij bent duidelijk, zij hebben een alternatieve uitlaatklep en jij hebt je bank terug.
Linda
www.relaxtemoeder.com
