Myrke van der Does heeft schoon genoeg van kanker
LANGEDIJK - Myrke van der Does is tekstschrijver en heeft haar eigen bureau De Schrijfcompany. Ze schrijft commerciële teksten voor bedrijven, verzorgt tekst voor websites en werkt als hoofdredacteur voor tijdschriften. Schrijven is haar ding kun je dus wel zeggen. Met zo’n talent zou er dus ook al lang een boek in de kast moeten staan?
“Dat zou je zeggen ja! Iedereen die graag en makkelijk schrijft zegt: op een dag ga ik een boek schrijven.” Het lijkt het ultieme doel van mensen die met schrijven hun brood verdienen; niet langer over of voor anderen schrijven, maar een persoonlijk product afleveren dat vervolgens minstens een bestseller blijkt te zijn! Toch moet er eerst iets ingrijpends gebeuren voordat het boek van Myrke er uiteindelijk komt.
“Als alleenstaande moeder van twee jong volwassenen en een kleiner exemplaar van 9, heb ik het altijd druk druk druk. Toch doen we het prima zo met z’n vieren. Ik zou wel een relatie willen, daar niet van, maar De Perfecte is gewoon nog niet langsgekomen. Ik heb een aantal vaste opdrachtgevers en m’n eigen werkruimte in Broek op Langedijk. Mijn meest recente opdracht was communicatieadviseur Corona bij GGD Hollands Noorden, een ontzettend leuke en uitdagende opdracht waar ik heel wat uurtjes in had zitten. Samen met een team zorgden we voor alle communicatie naar de zorg over de coronamaatregelen. Heel druk, maar heel leuk! En ook thuis liep alles eindelijk weer eens op rolletjes, we bevonden ons in rustig vaarwater.”
Schoon genoeg
December 2020. Het einde van het haast surrealistische coronajaar is in zicht. “Zoals velen om mij heen kijk ik uit naar 2021, het jaar waarin vaccinaties het virus een halt moeten toeroepen. Wie weet kunnen we deze zomer toch op vakantie naar het buitenland!”
Maar wat een jaar met perspectief had moeten zijn, wordt plotseling een jaar van overleven. “Een dag voor Kerst verandert de knobbel die ik al maanden in mijn rechterborst voel in kanker. Her2-postieve borstkanker om precies te zijn. Gezien de aard van de tumor, het echobeeld van mijn lymfeklieren en mijn leeftijd krijg ik het all inclusive pakket: een half jaar chemotherapie, een jaar lang immunotherapie, een mastectomie - duur woord voor borstamputatie - en een okselkliertoilet - duur woord voor het weghalen van aangedane okselklieren -, radiotherapie en zo nodig ook hormoontherapie.”
Doorgaan
Myrke wil en kan zich niet in dat donkere gat van zelfmedelijden en ellende storten, terwijl dat toch vrij logisch was geweest. In ieder geval voor even. “Juist niet. Ik moet houvast vinden tijdens deze rit in die doodenge achtbaan, anders word ik gek. In overleg met mijn opdrachtgever bij de GGD mag ik blijven werken, en ook mijn team wil me aan boord houden; iedereen leeft en denkt onwijs goed met me mee. Ik weet dan ook nog niet welke hobbels ik tegen ga komen, dus alsjeblieft laat me gewoon mijn ding doen. Stoppen kan altijd nog. En ik ga dat boek schrijven: ik heb nu namelijk écht iets om over te schrijven.”
Aan inspiratie geen gebrek
Aan inspiratie geen gebrek. Ze besluit het praktische met het onaangename te combineren en neemt elke keer als ze een chemokuur krijgt toegediend, haar laptop mee. Terwijl het noodzakelijke tegengif haar aders binnendruppelt, werkt Myrke gestaag aan haar verhaal. “Hoewel het kankertraject enorm intensief is, vind ik het tegelijkertijd een fascinerende reis waarvan mijn storytellerhart sneller gaat kloppen, hoe gek dat misschien ook klinkt. Ik wil iets doen met de verhalen van de mensen die deel uitmaken van de kankerperiode in mijn leven. Ik wil laten zien dat het meer is dan alleen een kaal hoofd en chronische misselijkheid. Hoe veelomvattend deze ziekte is. Maar het moet géén dagboek worden.”
Myrke ontmoet tijdens de kuren allerlei mensen, met allerlei verhalen. “Dichterbij kom je normaal niet!” En zo ontstond het idee voor Schoon genoeg. Een roman over een jonge vrouw die haar borstkanker een plekje probeert te geven in haar turbulente leven. “Hoewel fictie en waarheid in het boek door elkaar lopen, twijfelde ik lang of ik mijn proces wilde delen. Ik hoop namelijk dat ik, als ik weer beter ben, het leven weer vol kan leven, zonder daarbij steeds te worden herinnerd aan de periode waarin ik ziek was. Inmiddels besef ik dat deze periode misschien en hopelijk naar de achtergrond verdwijnt, maar dat ik nooit meer dezelfde Myrke word. Al is het alleen maar doordat ik straks nog maar één (echte) borst heb.”
In stukjes
Sowieso denkt ze dat de echte klap nog moet komen. “Ik onderga dit proces in stukjes, ik neem het zoals het komt en probeer niet te ver vooruit te denken. Ik merk dat dat goed bij me past, dat het me ‘sane’ houdt. Maar die overlevingsmodus zorgt er wel voor dat de verwerking in de pauzestand staat.”
Bij deze modus hoort ook de zwarte humor waarmee zij en haar kinderen deze toestand benaderen. Die olifant staat evengoed wel in de kamer maar je mag ‘m af en toe best een schop verkopen. “De betere tumorhumor, ik hou er wel van. Gelukkig had ik ook een chirurg die daar wel van was. We hebben soms enorm gelachen.”
De Slimste Mens,
Tijdens de behandelperiode blijkt dat de tumor goed reageert op de chemo, dat wil zeggen slinkt, maar er zijn ook kalkspatjes te zien op de MRI. “Dat is slecht nieuws, die borst moet er hoe dan ook af. Hoe ik dat vind weet ik eigenlijk nog niet goed. Dat heeft weer te maken met dat verwerken in stukjes. Het is nog niet zo ver, dus ik ga daar nog niet heen in mijn hoofd.”
Waar ze wel letterlijk ziek van is, is de impact die haar toestand heeft op het gezin. “Daar kan ik echt boos om worden. Dat ik dit heb is al erg genoeg, maar daar handel ik verder wel mee. Maar die kinderen hebben af en toe een halfbakken moeder boven of op de bank liggen, waar ze niks aan hebben. Bovendien vergeet ik alles met dat chemobrein, bloedirritant! Moeten ze drie keer herhalen waar ze ook alweer naartoe gaan. En oja, liggen die huissleutels weer in de koelkast, hoe dan!” Gelukkig merkt ze op dat gebied alweer voorzichtig verbetering: “Ik doe weer serieus mee in de slimste moeder appgroep van De Slimste Mens en scoor ook weer eens de meeste punten”, lacht ze.
Haar kinderen zijn toppers, Myrke is megatrots op ze. “Isis, de oudste van 18 jaar, verzorgt me waar ze kan, terwijl ze het zelf ook druk heeft met studie en werk. En ook de mannen doen wat ze kunnen, al is de jongste, Per, een paar dagen heel boos op me geweest. En dat snap ik heel goed als je nog maar 9 bent: wat flik je me nou mam?!”
Happy end
Inmiddels is ze klaar met het behandelingstraject en heeft ze ontzettend mooi nieuws te melden. “De 27 weken afzien, 36 zakjes chemo en 18 zakjes immuno zijn het allemaal waard geweest: van mijn tumor is niets meer te zien op de MRI! Nul, noppes, nada! Het beste resultaat en dus het beste nieuws dat ik kon krijgen in deze fase van het traject. De operatie moet uitwijzen of het weefsel echt helemaal schoon is, maar dit is een fantastisch vooruitzicht. Ik ben blij, superblij!” Voor het vervolgtraject maakt de uitslag overigens geen verschil.
“Mijn borst moet er helemaal af vanwege het voorstadium van borstkanker dat zich door mijn hele borst bevindt. Dat wist ik van tevoren al. De afgelopen maanden zijn zwaar en intens geweest. Ik had ze nooit zo goed kunnen doorstaan zonder alle steun, in welke vorm dan ook. Het was hartverwarmend en heeft me er doorheen gesleept. Daarvoor ben ik jullie heel, heel erg dankbaar.”
U kunt Myrkes boek Schoon genoeg bestellen voor 25 euro. “Daarmee steun je niet alleen mij, maar ook andere vrouwen die dit meemaken. Want ik hoop dat Schoon Genoeg inzicht geeft in de impact van kanker op het leven. Maar ook dat er genoeg is om te lachen.” Bovendien gaat van elk verkocht boek 5 euro naar Pink Ribbon voor onderzoek naar borstkanker. U bestelt het boek via haar website www.upandstunning.club.
