Frank Rood veertig jaar in het vak

Algemeen
"Het bakkersleven zit in mijn bloed. Ik geniet nog iedere dag van de geur van vers brood."
"Het bakkersleven zit in mijn bloed. Ik geniet nog iedere dag van de geur van vers brood." (Foto: AGHeeremansPhotography)

OUDKARSPEL – Frank Rood (56) woont zijn hele leven al in en boven de bakkerij aan de Dorpsstraat 716 in Oudkarspel. In het pand waar zijn ouders in 1953 de bakkerij overnamen, vroeg zijn vader veertig jaar geleden: “Frank wil je bakker worden want ik moet een nieuwe oven kopen.” Het antwoord was ja en daardoor kon de familietraditie worden voortgezet. 

‘’Onze vijf kinderen hebben allemaal een andere weg gekozen, volgens hun is het te hard werken haha. Dus er is helaas geen opvolger in het gezin als ik ooit stop,’’ zegt Frank, die graag benadrukt dat de bakkerij zonder zijn vrouw Estella niet op de huidige manier zou floreren. ‘’Zij bedenkt de aanverwante artikelen, zoals pindakaas van de Pindakaaswinkel, de vruchtensappen van Schulp, het servies van Kitchen Trend, de vijftig soorten Twis Tea en het assortiment Leonidas Bonbons. Zij houdt ook dagelijks de mail in de gaten, terwijl ik me bezig houd met ander meel.’’


 De bakkerswinkel in Oudkarspel heeft net weer een opknapbeurt gehad. Foto: AGHeeremansPhotography

De ouders van Frank, Gré en Cor Rood hebben de bakkerij gerund van 1953 tot 1989. “In Langedijk waren er in de beginperiode maar liefst 27 bakkerszaken! Nadat ik in 1981 had besloten om in de zaak van mijn vader te gaan werken, ben ik eerst twee jaar naar de St. Hubertus bakkersschool in Amsterdam gegaan, een pracht tijd. En daarna een jaartje naar het Horizoncollege in Heerhugowaard. Ik haalde alle benodigde papieren van gezel, tot eerste gezel en patroon. Op mijn negentiende was ik de jongste bakker van Nederland. Ik heb vijftien jaar samen met mijn vader gewerkt en dat vond ik geweldig, ik heb er alleen maar goede herinneringen aan. Voor mijn vader was het bakkersvak best zwaar. Het tillen, mengen, afwegen, alles ging toen nog met de hand en daardoor kreeg hij erg last van zijn versleten schouders. Ook ventte hij zes dagen in de week, eerst met paard en wagen, daarna met de bakfiets en daarna met een elektrokar en de auto. Mijn vader heeft nog lang in de bakkerij rond gescharreld, krentenmikkie maken, koekies bakken. Hij is overleden toen hij 79 jaar was, na een zeer intensief werkzaam leven.’’


Elke nacht gaat om drie uur het wekkertje. Foto: AGHeeremansPhotography

In 1989 ging Frank boven de winkel annex bakkerij wonen. En sindsdien gaat iedere ochtend, behalve op zondag en maandag, het wekkertje om drie uur ‘s nachts, en op vrijdag om elf uur ‘s avonds. “Dan bak ik samen met Edwin Kuit, mijn steun en toeverlaat in de bakkerij, de broden en kadetjes. Daarna gaan we aan het banket, elke dag vers.” Op zaterdag, als Estella en Ria - al 23 jaar het vertrouwde gezicht van de winkel -, de winkel runnen, gaan Frank en zijn dochter de wijk in. “Jetske gaat langs de klanten in Noord- en Zuid Scharwoude. Ze rijdt dan in een voormalige postwagen uit 1961. Gekscherend noem ik die ‘de eerste Tesla op stroom’, aangedreven door een accu. Ik vent met de auto bij de vaste klanten in Oudkarspel. Als ik stop met de wagen heb ik een belletje die ik zo hard mogelijk laat klinken. Een nieuwe klant of passant die wat bij me koopt is welkom. Die zaterdag is altijd erg gezellig met tijd voor een praatje, want daar heb ik anders helemaal geen tijd voor.’’ Het pand aan de Dorpsstraat heeft onlangs een flinke opknapbeurt gehad. ‘’Kan het weer voor vijftig jaar mee,’’ lacht Frank, die nog even snel de potjes jam op de toonbank rechtzet. 

“Het bakkersleven zit in mijn bloed. Ik geniet iedere dag van de geur van vers brood. Kwaliteit staat voorop. Geen conserveringsmiddelen, geen kunstmatige kleur- en smaakstoffen, gewoon puur natuur. Dat is ook de kracht van onze onderneming.”

(door Ruud de Waard)

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding