Van onze stadsdeelbestuurders

Afgelopen zaterdag was ik bij het Warming up festival, een festival over het klimaatvraagstuk, in de Tolhuistuin. Daar was de lancering van Natuurgebied Noord. Een mooie beweging van betrokken bewoners van ons groene stadsdeel. Het ontroert me echt dat er in Noord zo ontzettend veel betrokken mensen wonen. Dat is een soms onderschatte kracht. Vanuit mijn sociale portefeuilles is het werken vanuit eigenaarschap van Noorderlingen een belangrijk speerpunt. Of het nu gaat om armoedebestrijding of om ontmoetingsplekken, zoals buurthuizen. Zolang het door bewoners zelf (mede-)gedragen kan worden, dan is dat de inzet.

Daarmee wil ik natuurlijk niet alle problemen op de Noorderlingen afwentelen, want bij de aanpak van bepaalde sociale problematiek is een gemeentelijke inzet onontbeerlijk. Zo is er in de Van der Pek-buurt een succesvolle aanpak kwetsbare huishoudens, waarbij het gaat om bewoners met een opgestapelde problematiek. Aan de andere kant proberen we juist in de Vogelbuurt met het programma De Armen Ineen bewoners deelgenoot te maken van oplossingen voor armoede. Dat is in deze tijd van energiearmoede en stijgende lasten van onmetelijk belang.

Radicaal andere stad

Maar terug naar afgelopen weekend. Ik was gevraagd om bij de voorstelling van Collectief Walden een lezing te houden. Het was meer een seculiere preek over mijn visie op hoe we over 1000 jaar nog steeds in onze geliefde stad kunnen wonen. Ik hield daar een pleidooi voor het samen verder bouwen aan onze gemeenschappen, ze te versterken en te verbinden. Door de kracht van gemeenschappen ontstaat er een nieuwe samenleving, met daarin ruimte voor een nieuwe lokale economie en groene wijken met veel plek voor ontmoeting. Zo schetste ik een beeld van een radicaal andere stad. Zoals wij vroeger in ons land samenwerkten in de strijd tegen het water, zo bouwen we samen aan de gedroomde stad. Laten we in Noord het voortouw nemen!

Gedroomde toekomst

Binnenkort nodig ik een hoop betrokken Noorderlingen uit voor een etentje, om het met elkaar over ons mooie stadsdeel te hebben. Gesprekken over wat er leeft, over de sociale cohesie, samenhang en dat wat ons bindt. Misschien moeten we het dan ook meteen, naast de dingen die vandaag en morgen spelen, over die gedroomde toekomst hebben.

Esther Lagendijk