Alles verdient een tweede leven!
Gabi Both (65) is een van de Oma’s for Future Waterland en lid van de klimaatcoalitie Waterland. Deze groepen maken zich zorgen over de toekomst van hun kinderen. Oma’s en de klimaatcoalitie willen bewustwording versterken rondom het thema klimaatverandering. Gabi schrijft de komende periode klimaatverhalen uit Waterland met interviews uit de regio.
“Alleen nog ondergoed, sokken en schoenen, iets anders koop ik nooit meer nieuw.” Zegt mijn vriendin Pauline, je kunt eigenlijk alles prima tweedehands bemachtigen. Oeps, touché ik weet het, aan de productie van kleding is een super CO2-uitstoot verbonden… en dan ik met mijn lichte aversie tegen second hand kleding. Al in de kringloopwinkel voel ik de energie van duizenden vorige bezitters. Ach welnee zegt ze, krachtig wassen, klaar! Ik word nieuwsgierig: hoe lang doe je dat al zo?
Geluk zit niet in bezit
Eigenlijk van jongs af aan, we woonden om de hoek van de markt, en mijn moeder was al een marktmens. Ik vond het als kind reuze spannend, de kleuren en geuren, de onvoorspelbaarheid, wat is voorradig, wat wordt ons avondeten? Maar ja ook kleding hebben we heel vaak op de markt gekocht, vertelt ze.
En deze leefstijl heb ik gewoon gehouden. In de studententijd was het meer noodzaak , ik wilde geen studie financiering, maar ook de inrichting van mijn eerste eigen woning bestond voor het grootste gedeelte uit geërfde meubelstukken of cadeaus, ook de piano en het klavecimbel zijn niet nieuw gekocht.
“Ik heb nooit nare opmerkingen gehoord, in tegendeel altijd dingen cadeau gekregen van vriendinnen en ben ook nooit jaloers geweest op bezit, ik wist al heel vroeg hier ligt mijn geluk niet in.” aldus Pauline. Nu word ik een beetje jaloers!
Intussen zit er een heel ander label op Paulines omgang met grondstoffen: duurzaamheid. Zij is juf, gaat dus ook vaak met kinderen in gesprek over het onderwerp en merkt dat de heel jonge generatie niet zo enthousiast is over hergebruik, en ook zelfgemaakte kleding is absoluut niet cool. De voorkeur gaat uit naar merkkleding, herkenbaar zijn. Bij de jong volwassenen ligt dat alweer anders, je vindt er veel duurzame initiatieven, van babykleding-ruil tot secondhand shoppen.
En voor ons, de wat rijpere generatie? Hier wordt het soms belangrijk dat we tweedehands positiever gaan bekijken. Het kan nog een beetje de smaak van armoede hebben, de jurken opdragen van de oudere zus, geen geld voor een chique outfit. Maar duurzaam en chic kunnen samen verzekert mijn vriendin.
Gelijk heeft Pauline, ik moet aan de slag, mijn gevoeligheid ten behoeve van het klimaat overboord gooien, met een mooi nieuw, eh nee second hand hoedje en de afspraak voor een gezamenlijk kringloopwinkel uitje ga ik naar huis. Heerlijk zo’n vriendin!
Lees ook de website van de oma’s: www.waterlandomasforfuture.eu
