Column Blik van Co: ‘Wijk aan Zee’

Algemeen
Afbeelding
(Foto: Dennis Mantz)

“Ik ga vanmiddag richting Wijk aan Zee fietsen”, zeg ik tegen mijn vrouw net dat ik een hap uit mijn broodje met cornedbeef neem. Al lachend en doelend op mijn columns over Wijk aan Zee antwoord ze: “Ik zou maar uitkijken als ik jou was”. Ondanks deze komische waarschuwing pak ik mijn fiets uit de berging en begeef me richting Westerhout. 

De prachtige herfstkleuren aan de bomen geven mij het gevoel dat ik in een sprookje zit. Ik fiets langs de Zeestraatvijver en op het fietspad worden mijn ogen gedwongen naar beneden te kijken. Grote lichtgroene plakken sieren het fietspad. Ik stap af om een diagnose te stellen van wat het is. Na een korte inspectie moet ik concluderen dat het uit elkaar gereden paardendrollen zijn. 

Men spreekt zich weleens uit over hondendrollen op straat, maar wat denkt u hiervan? Al fietsend naar de rotonde bij BUKO tel ik op dit stukje zes uit elkaar gereden paardendrollenhopen. Recht voor mij duikt een stalling van strandhuisjes op. Wat een koddig gezicht is dit en als je diep inademt dan ruik je de zee. Mijn gedachte gaan direct terug naar mijn jeugd. Als je een schaafwond had of een wondje dat aan het zweren was dan ging je met de fiets naar de zee voor genezing. 

Bij ons thuis was het zeewater net zo geneeskrachtig als het water van Lourdes

Bij ons thuis was het zeewater net zo geneeskrachtig als het water van Lourdes. Dat raadt je de koekoek, want Lourdes ligt in Zuid-Frankrijk en de zee in Wijk aan Zee. Ik vervolg mijn weg maar je verwacht in de herfst toch geen lange file van auto’s. Ineens schiet door mijn hoofd: “Er is toch niks ernstigs gebeurt”. 

Wat blijkt, aan het tweede viaduct wordt gewerkt. De stoplichten waren de oorzaak van de file. Gerustgesteld fiets ik langs de dorpsweide waar ik nog als jeugdvoetballertje tegen Wijk aan Zee heb gevoetbald. Na 28 jaar dat zij op dit weiland hebben gespeeld werd op 19 november 1961 het nieuwe complex aan de Duinrand betrokken. 

Ik rij het dorp in. De mooie herinneringen aan Café de Zon, Klein Zwitserland, Bar-Dancing Tropicana, Sonnevanck, Horse Club en het Geveltje van Frank Mohr dwalen door mijn hoofd.

Co Backer

jalbacker741@telfort.nl