Violeta Callejón Muñoz (15) van Nieuw Sloten naar Mostar

Shirley Brandeis

UWC Mostar ligt niet om de hoek

“Ik ga ver van huis, ja. Ik heb in Spanje gewoond, kwam op mijn zesde naar Nederland en zit hier op de Amsterdam International Community School. Ik ben internationaal gericht, dus dit past wel bij me. Het was mijn moeder die me op het idee bracht. Zij moest een aanbeveling schrijven voor een van haar leerlingen, die naar het UWC wilde. Toen ze erover las, zei ze tegen mij: dit is echt iets voor jou.”

En dat klopte?

“Helemaal. De uitdagingen waar de wereld voor staat - ongelijkheid, klimaatverandering, discriminatie - houden me bezig en ik wil daar graag aan bijdragen. Ook ben ik enorm nieuwsgierig en wil ik mijn intellect en capaciteiten graag uitbreiden. Ik heb ook altijd gevoeld dat ik mensen wil helpen. Bij het UWC komen jonge mensen uit verschillende landen met eenzelfde idee en gevoel bij elkaar. Jongeren die een betere toekomst willen. Jongeren die zelf en gezamenlijk het heft in handen nemen om op lokaal, nationaal en internationaal niveau veranderingen te bewerkstelligen. Het mooie is ook dat je voor deze opleiding een beurs krijgt. Daardoor staat het open voor jongeren uit alle lagen van de bevolking.”

Wat ga je daar leren?

“Het is een spannende leeromgeving met een uitdagend en breed vakkenpakket, als vooropleiding voor de universiteit. Ik ga daar het International Baccalaureate Diploma Programme volgen. Dan krijg je naast talen ook vakken als global politics en environmental systems and societies, dat de nadruk legt op ecologie en milieu. Mijn interesse ligt erg in de hoek van de sociale studies als politiek, geschiedenis, antropologie en filosofie. En ik hou veel van talen en literatuur. Ik weet nog niet wat ik daar later mee wil, maar weet wel zeker dat ik actief een bijdrage wil leveren aan een betere wereld. Misschien ga ik werken bij een ngo, een organisatie die zich op een maatschappelijk belang richt, of bij de Verenigde Naties.”

Was Bosnië en Herzegovina je eigen keuze?

“UWC is een wereldwijd netwerk en heeft opleidingen in achttien landen. Je mag een voorkeurslijst van tien locaties opgeven en dan kijken zij waar ze je, gezien je achtergrond en interesses, willen plaatsen. Dat werd UWC Mostar in Bosnië en Herzegovina en die stond op nummer één op mijn lijst! Mostar is verscheurd door een bittere oorlog in de jaren negentig. De school wil juist daar zijn en bijdragen aan wederopbouw en verzoening. Ik vind het van enorme waarde om in zo’n omgeving te wonen. Van onschatbare waarde dat UWC daar wil bijdragen aan verandering. Leuk is ook dat deze UWC niet geïsoleerd in een buitenwijk ligt, maar verspreid over verschillende gebouwen in Mostar. Zo integreert de school echt in de gemeenschap als voorbeeld van vreedzaam samenleven.”

De afstand en je leeftijd houden je niet tegen?

“Ik ben vijftien, dat is jong. Maar ik heb zoveel redenen om dit te gaan doen. Ik wil andere mensen leren kennen. Mensen met eenzelfde doel. Heimwee, wat ik vast wel eens zal hebben, mag niet zwaarder wegen dan mijn motivatie. En ook; moeilijke tijden zijn leerzaam. Zowel academisch als persoonlijk zal ik daar kunnen groeien.”

Ga je Nieuw Sloten missen?

“Ik woon hier zeven jaar, bijna de helft van mijn leven. Het is een fijne, rustige buurt met prettig burencontact en een prima omgeving om te wandelen met de hond. In de binnenstad vind ik het te druk, dus ik ben blij dat ik hier opgroei. Ja, ik zal het missen. Maar ik kijk er naar uit om naar Mostar te gaan. Het is voor twee jaar en in de vakanties kom ik graag weer naar huis.”