‘De kinderboerderij is een nieuwe start voor mij’

Morvenna Goudkade 

Renate heeft hondje Willem meegenomen. Leuk toch, een dier erbij op de foto? Als kind al was ze gek op dieren, vertelt ze. “Ik woonde eerder in Alphen. Toen ik 9 was ging ik op mijn fietsje naar een boerderij in de Ridderbuurt, want ik wilde naar de koeien. Ik ben nooit meer weggegaan, haha.” Renate mocht vaak helpen op de boerderij, vertelt ze. “Ik was er elke woensdagmiddag en zaterdagmiddag. Heerlijk vond ik het daar.”

De zorg voor de dieren gaat altijd door

De passie voor het boerenleven en boerderijen raakte ze niet meer kwijt. Ze ging rundveehouderij en management studeren en wilde niets liever dan haar eigen boerderij. “Na mijn studie ging ik werken in de agrarische bedrijfsverzorging. Ik was opgeleid om een boerenbedrijf te kunnen leiden en dat deed ik toen via een soort uitzendbureau: boerderijen runnen als de boer het zelf niet kon doen.” Haar droom over een eigen boerenbedrijf werd gedeeld door haar toenmalige man. Met het hele gezin, met vier kinderen, vertrekken ze naar Frankrijk. “We zijn in 2014 verhuisd naar Normandië, maar we zijn vorig jaar teruggekomen. Mijn man was ziek geworden en onze relatie is beëindigd. Hij is inmiddels overleden.” 

Het is een heftige periode, die ze nu probeert af te sluiten door een nieuwe start te maken. “Ik woonde inmiddels in Boskoop en maakte een wandelingetje naar de kinderboerderij. Het bracht me op een idee; ik heb me aangemeld als vrijwilliger. Dat was in juni, toen kwam er een vacature vrij voor beheerder en heb ik gesolliciteerd. En ik ben aangenomen!” Ze is er heel blij mee, zegt Renate. “Het is heel fijn om weer aan het werk te zijn, mijn kennis te delen en mijn mening te geven. En het is heel fijn om te worden gewaardeerd.” Ze werkt voor de Stichting Alphense Kinderboerderijen (SAK), die drie boerderijen in beheer heeft: Zegersloot, Bospark en Contactweide. “Als beheerder houd ik me bezig met alle drie. Tot mijn taken behoren diergezondheid en welzijn, organisatie, begeleiding van de vrijwilligers, relatiebeheer en evenementen. Hoewel dat laatste er even niet in zit.”

Dat brengt haar weer bij haar oproep, want ondanks de lockdown gaat de zorg voor de dieren gewoon door. “De kinderboerderij is nu helaas gesloten voor het publiek, maar de vrijwilligers zijn nog steeds hard nodig. Mensen die willen helpen bij dierverzorging, schoonmaak en klussen zijn van harte welkom. Natuurlijk houden we rekening met werktijden en werkindeling, zodat iedereen veilig kan werken en we de coronamaatregelen goed kunnen opvolgen.”

Bij de SAK zijn zo’n 120 vrijwilligers aangesloten, vertelt ze. “Dat lijkt veel, maar iedereen draagt bij naar eigen kunnen, soms twee keer per week, soms een keer per maand. Het is voor veel mensen ook een opstapje naar betaald werk, dus hebben we ook uitstroom. Bij De Contactweide heb ik momenteel plek voor zo’n vijf of zes mensen.”

De omgang met de dieren maakt haar gelukkig, zegt Renate. “In Frankrijk leidde ik een boerenleven. Ik had zelf dieren, raapte mijn eigen eieren, maakte mijn eigen kaas. Door het werk voor de kinderboerderij, kom ik weer terug in die sfeer. Het is heel fijn om dit te kunnen doen.”

Dit is de rubriek Rosarium Gesprekken, deel 368