Basisschoolleerlingen schetsen met tijdcapsules een toekomstbeeld van Vlaardingen in 2072

Algemeen
Leerlingen van vier basisscholen brachten de toekomst in beeld van Vlaardingen voor het jaar 2072 en legden die vast voor het nageslacht in vier tijdcapsules.
Leerlingen van vier basisscholen brachten de toekomst in beeld van Vlaardingen voor het jaar 2072 en legden die vast voor het nageslacht in vier tijdcapsules. (Foto: Peter Spek)

Hoe zal Vlaardingen er in 2072 uitzien? Die opdracht kregen leerlingen van de basisscholen De Hoeksteen, Ambacht, Het Anker en Het Christal van Hadewiena Scholten, die samen met een groep Vlaardingers de laatste hand hadden gelegd aan de vijfde zitbank in mozaïek met de geschiedenis van Vlaardingen vanaf 4000 voor Christus tot heden. Maar de toekomst van de haringstad mocht natuurlijk ook niet ontbreken bij dit project.

Door Peter Spek

Die toekomst werd uitgebeeld in tekeningen, wensen en voorwerpen en hermetisch afgesloten in een tijdcapsule. “Ik krijg er nog steeds kippenvel van, wat ik allemaal hoorde van de leerlingen als zij het toekomstbeeld schetsen van Vlaardingen 2072”, zegt Hadewiena Scholten, samen met haar man Marinus Nijhof, initiatiefneemster van dit omvangrijke project. “Allemaal wegen onder de grond om zo het milieu te beschermen of elektrische auto’s, die vanuit huis over een rails rijden.” Ook lieten de leerlingen de toekomst van Vlaardingen zien in tekeningen. “En al die voorwerpen, er zaten ook enkele knuffels bij, werden in de tijdcapsule gestopt. En afgelopen vrijdagmiddag was daar het moment, dat de tijdcapsules onder de laatste zitbank aan de Hoflaan met de in mozaïek uitgevoerde geschiedenis van de laatste 170 jaar werden gestopt en voor de volgende vijftig jaar onaangeroerd zullen blijven liggen.

Rolletje pepermunt

Ook Vlaardingers kregen de kans een wens voor de toekomst onder de mozaïekzitbank te stoppen. “Ik had hier eigenlijk niet op gerekend”, zegt Aad Rozendaal. “Maar ik had nog een rolletje pepermunt in mijn zak en dat heb ik onder de zitbank gelegd. Ik ben benieuwd of Vlaardingers over vijftig jaar weten wat pepermunt precies is of dat het nog bestaat. Ik maak dat, gezien mijn huidige leeftijd niet meer mee.” En zo had iedereen afgelopen vrijdagmiddag zijn eigen gedachten over de toekomst van Vlaardingen, in voorwerpen en wensen. Een dag later werd de laatste zitbank officieel onthuld met afbeeldingen over de geschiedenis van Vlaardingen over de laatste 170 jaar. “Een megaproject”, zegt Hadewiena Scholten. “Het idee is afkomstig van mijn man Marinus Nijhof. Hij dook als niet-Vlaardinger onbevangen in de geschiedenis van de haringstad en zette dat neer op een bijzondere manier op banken in mozaïek. Maar dat is achteraf gezien gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het is een monnikenwerk geworden, waar tien jaar over is gedaan”, zegt Hadewiena Scholten, zelf geboren en getogen in Vlaardingen.

Bewondering

“Ik heb bewondering voor het feit, dat een groep Vlaardingers bereid was om veel vrije tijd in dit project te steken. Dagen lang in verschillende groepjes werken aan de mozaïekbanken.” Moeilijk was het ook om een selectie te maken van de onderwerpen die uiteindelijk op de banken moesten komen, vooral over de periode van de laatste 170 jaar. Dat is voor veel Vlaardingers nog herkenbaar. Wat was voor de stad belangrijk en dat was een moeilijke afweging”, zegt Hadewiena Scholten, zelf geschoold in de theaterwereld. Naast alle gebeurtenissen in periode vanaf 4000 jaar voor Christus tot aan 1850 op de vier al bestaande banken zoals een afbeelding van Floris de Vijfde, de Slag bij Vlaardingen in 1018, was de meeste belangstelling toch voor de laatste mozaïekbank met afbeeldingen van burgemeester Jan Heusdens, maar ook Bassie en Adriaan, het Delta Hotel en de Stadsgehoorzaal, Pelmolen, molen Aeolus en het stadhuis. De onthulling werd een feestelijke bijeenkomst aan de Hoflaan met de Vlaardingse Amazing Stroopwafels, die een speciaal nummer hadden geschreven voor deze gebeurtenis, dichter Look J Boden, oud stadsdichter, die een gedicht voordroeg ‘Scherfgeluk’ en Daan Westerholt, scholier, die met een gedicht naar de toekomst keek.