Ad Timmers was ter plaatse
"Deze ramp zal ik nooit vergeten"
door Ad Timmers
Het was rond half elf op die 25ste februari 2009, ik zal die dag nooit vergeten. In Hartje Haarlem klonken opeens enorm veel sirenes van politie, brandweer en GGD. Wat was er aan de hand?
Ik had toen een scanner en vernam een ongeval bij of op Schiphol. Ook op de radio onderbrak men de uitzending met het vreselijke nieuws dat er een vliegtuig van Turkish Airlines was gecrasht. Het toestel was neergekomen op een stuk land vlakbij de A9 en de N200 en een paar honderd meter vóór de Polderbaan. Een combinatie van, volgens onderzoekers later, niet goed werkende meters en falende piloten. Het was een wonder dat er geen brand was uitgebroken.
Aan boord van het toestel waren rond 128 personen en zeven bemanningsleden. Helaas waren er slachtoffers te betreuren die de crash niet overleefd hebben: vier bemanningsleden en vijf passagiers.
Ik ben toen eerst met de auto daarheen gereden, fotocamera op zak, maar er was geen doorkomen aan. Via een landweggetje ben ik weer naar Haarlem gereden en pakte mijn fiets. Ik kon ook heel dichtbij komen, omdat ik een kennis van RTV NH tegenkwam en met hem verder mee kon oplopen.
Ter plaatse waren er heel veel hulpverleners die moeite hadden om bij de rampplek te komen vanwege de drassige grond. Zij hebben allen zulk goed werk verricht onder de omstandigheden, ondanks de commentaren, later, dat de coördinatie niet goed verliep. De beste stuurlui staan aan wal...
Op het stuk drassig land lagen de brokstukken van het toestel dat gebroken was. Wielgedeelten, staartstuk en motoren lagen verspreid op het land. De gebroken romp lag schuin op en gedeeltelijk in de grond. Een boer verrichtte met een tractor en aanhanger veel goed werk door de slachtoffers onder te brengen in zijn schuur. Ook heeft hij, in samenwerking met hulpdiensten, de overleden personen daarheen gebracht. Gewonden werden naar de diverse ziekenhuizen in de omgeving gebracht. Ook een sporthal in Badhoevedorp werd ingericht als noodopvang.
Al met al was dit een dag om NOOIT te vergeten. We zijn 10 jaar verder. In gedachte is het als de dag van gisteren.
Later heeft men een gedenkplek gerealiseerd om de overleden personen, maar ook de overlevenden, te gedenken aan deze, onnodige, ramp.