Hanny Alders (1946-2010), Schoorlse schrijfster met veelzijdig historisch oeuvre
Op 22 juli is het negen jaar geleden dat schrijfster Hanny Alders uit Schoorl op 64-jarige leeftijd overleed.
Hanny had een veelzijdig oeuvre opgebouwd: drie historische romans: Non nobis – over de ondergang van de Tempelorde, Marcabru, troubadour, huursoldaat en vrouwenhater, De volmaakte ketter – roman over de Katharen en De kopiist – Een mysterie in Arabisch Córdoba. Daarnaast schreef ze reisboeken over de Katharen, de Moren en de troubadours, maar eveneens de novelle Waarom vraag je me te zingen? Ze kon meesterlijk laten zien hoe mensen om hun geloofsovertuiging onterecht werden vervolgd zoals bij de Katharen. Ook hoe Philips de Schone Tempeliers martelde in zijn kerkers, waar dat kleine vrouwtje dat Hanny was je live getuige maakte van zo'n scène.
Ze excelleerde in de roman in schetsen Jan van Scorel, rondom wie we een Jan van Scorel-jaar organiseerden in 1995. Ook trad ze op met haar middeleeuwse ensemble Het Kaas- en Broodvolk op de informatieavond die we organiseerden in februari 1990 in De Oorsprong in Schoorl en schreef er zelfs twee liedteksten voor: Teun de Jager en Nicolaas Beets/de Camera Obscura om zo te pleiten voor een Teun de Jager-beeld en -plein wat uiteindelijk niet doorging, omdat gemeente Schoorl koos voor het beeld van de strandvonder in Camperduin. Maar hoofdonderwijzer Harry Schipper van de fusieschool Kinderweijdt/Molenwiek liet weten dat de fusieschool Teun de Jager ging heten ('Je hebt dan wel geen beeld noch plein, maar een school die zo heet!') Inmiddels is er een werkgroep Teun de Jager geformeerd door gemeente Bergen en wie weet hebben we over twee jaar een Teun de Jager-route door het centrum van Schoorl en de duinen.
Omdat Hanny moeite had haar laatste roman te voltooien besloten we om eerst te komen met een reisboek over de Moren in 2004. Pas zes jaar later verscheen De kopiist in 2010.
Als er iemand was die grondig omging met de feiten was het Hanny. Schrijfster Hella S. Haasse had grote waardering voor haar werk. Ze werd voor haar kennis van de occitaanse lyriek ook geraadpleegd door de Universiteit van Utrecht vanwege de troubadourlyriek in de roman over Marcabru die we presenteerden in het Muiderslot. Eigenlijk was dit ondergewaardeerde boek te zwaar voor het grote publiek, terwijl haar Non nobis wereldwijd goed was voor naar schatting een half miljoen verkochte boeken: zo'n vijf drukken in Nederland en België, twee in Roemenië, zestien in Duitsland (van gebonden tot pocket bij Fischer) en meer dan twintig in Spanje, vanwaar het boek verscheen in de Spaanstalige landen Mexico, Chili en Argentinië.
Helaas speelde de gezondheid Hanny flink parten. Lang heeft ze het volgehouden tot het niet verder ging. Gelukkig blijven haar boeken bij ons. Ik hoop dat ze nog jaren worden gelezen.