Niet hebben, maar zien
Blijkbaar loont het reclame te maken voor de vele producten die men fabriceert. Zelfs onzin moet verkocht worden. Een kwestie van marketing: een in een leuk papiertje verpakte scheet maakt al hebberig. Mij niet. Mij is geleerd kritisch te kijken. Ik "hoefde niet alles te hebben". Reclames werden ontzenuwd. Mijn vader gaf krantenmodellen tijdens het telefoneren een snor en bril en zo werd een jurk of BH de moeite van het aankijken niet meer waard. Klaar. Terug naar de basis. Vroeger logeerde ik graag bij mijn oma in Heerlen. We keken naar Duitse zenders én naar de reclames, uitsluitend omdat we de "Mainzelmännchen" zo leuk vonden, mannetjes die tussendoor grappige dingen deden, onze Loekie Leeuw kon daar niet aan tippen. Later speelde ik voor oma nog wat reclames na, zoals die van de Lux-zeep, waarmee een filmster zich overdreven inschuimde en ik dus ook, compleet met tekst. We lachten ons slap, maar mijn huid ging vreselijk jeuken, dus oma kocht dat spul nooit meer!
Onlangs dacht ik aan oma en bekeek ik wat STER-reclames. Je zou toch nóóit meer op vakantie willen of iets kopen? In dát geval: ga zo door! Maar dan de promotiefilmpjes van politici en de SIRE-reclames – wat dramatisch… Geweldplegers die "eens lief moeten doen"? Helpt dat? Wat een slecht bestede zendtijd, een uitzondering daargelaten! Waar zijn de leuke slogans gebleven (Even Apeldoorn bellen), de gevatte filmpjes, al dan niet met kinderen (Petje Pitamientje) of vertederende teksten: "Zó-oooh! En waar gaan die mooie beentjes naar toe?" Ofschoon ik hier wél het beoogde merk vergeten ben… Er gaat veel geld om in die reclamewereld, kan dan bijna niemand meer iets produceren dat blijft hangen? Is het gedaan met de humor? Ligt het aan mij?
Vraag en er komt antwoord: tijdens een autorit aanhoorde ik een reportage over iemand die een boek geschreven heeft over de reclame van de afgelopen decennia. De man moest eens weten, dat ik hem gaandeweg het gesprek wel kon zóenen. We waren het helemaal met elkaar eens. Ook wat betreft premier Rutte die ik al vóór 20 maart "klop" gaf, omdat ik zijn "doen" tijdens zijn campagne volkomen misplaatst vond en een beetje dom. Heel Nederland doet namelijk al, constant. Het getuigde ervan, dat wij wéér niet gezien werden, in tegenstelling tot de grote vervuilers die hij wil ontlasten i.p.v. óns. Angst de grote bedrijven te verliezen? Vertrouwen prediken is beter! Wie weet wat voor goeds dáárvoor in de plaats komt. Gezonde lucht voor Wijk aan Zee? Minder ontbossing?
In Schoorl voltrekt zich wat dat betreft een drama. Is het waar, dat ónze prachtdennen gebruikt zullen worden voor een op hout gestookte energiecentrale in Purmerend? Is dát geen bodemloze put? Op is immers óp en wég? Zal Purmerend erom blíjven vragen? Hoogste tijd te zien waarom het gaat: verwarming lager, dingen hergebruiken, schemeren, niks verkwisten, lief zijn voor elkaar. Dichtbij huis. Levenskunst. Domweg gelukkig zijn met wat er wél is. Dat níet in rook laten opgaan, Gemeente Bergen!