Liftster
Tim was op kerstavond op weg naar huis en reed met zijn auto op een stille, donkere landweg in het bos. Hij zag in het licht van de schijnwerpers een jonge vrouw langs de weg, die liep te liften. Omdat Tim wel meerdere keren langs deze weg naar huis reed, en hij dit een ongewoon iets vond, stopte hij. Hij deed het raam open en vroeg: "Waar moet je zo laat nog naar toe?"
"Ik ben op weg naar huis, en ik ben met de fiets gevallen en deze is nu stuk."
"Zal ik je naar huis brengen."
"Ja dat is heel fijn meneer, daar ben ik heel blij mee."
Tijdens het instappen zei ze: "Mijn naam is Anne".
Verder bleef het stil en de rit duurde niet lang. Aangekomen op het adres wat Anne had gezegd, stapte Tim uit de auto en deed de deur open en er stapte niemand uit! Tim keek met lichte paniek om zich heen of het meisje zich ergens bevond. Dit was niet het geval en hij riep haar naam, maar kreeg geen antwoord.
Tim liep naar het huis en belde aan en een mevrouw deed open. Hij vertelde zijn verhaal en dat Anne nergens meer was te vinden!
"Ja, ik ben de moeder van Anne. Weet u, ze is vijftien jaar geleden bij een aanrijding op die weg die u nam, om het leven gekomen. En u bent de vijftiende automobilist welk dit verhaal aan mij verteld! Elk jaar met Kerstmis loopt Anne langs deze weg, zo ook nu. Ik weet ook niet hoe dit kan, maar u wordt bedankt voor het 'thuisbrengen' van Anne. Nog een fijne kerst voor u met uw familie."
Tijdens het instappen had Tim nog eens goed gekeken, maar geen Anne was te zien.
Geeft je toch te denken, dat er iets meer is tussen hemel en aarde, met kerst in het bijzonder.