De KNRM redt mensen in nood op het water
IJMOND - Dit jaar viert de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) op 11 november haar 195- jarig bestaan. Een mijlpaal die werd bereikt dankzij twee eeuwen vrijwilligersinzet, gesteund door de vrijwillige bijdragen van bijna 100.000 betrokken donateurs. Van een klein initiatief in 1824 is de KNRM uitgegroeid tot een professionele organisatie, die 24 uur per dag inzetbaar is voor het redden en helpen van mensen die op of rond het water in de problemen komen. Met 1.300 vrijwilligers op 45 reddingstations en 80 reddingboten is de KNRM de belangrijkste partner voor de Kustwacht als het gaat om Search and Rescue. De KNRM roeit tegen de stroom in. Dat begon al bij de roeireddingboot die door de branding heen moest om mensen in nood te helpen. De KNRM is voor haar voortbestaan volledig afhankelijk van donateurs, giftgevers, sponsoren en erflaters en niet van de overheid. Vrijwillige redders, vrijwillige bijdragen van donateurs en kosteloze hulpverlening zijn sinds 1824 het fundament onder de KNRM. Deze zuivere vorm van vrijwilligerswerk past bij het karakter van hulp verlenen, redden op zee en het kameraadschap dat redders bindt. Gelukkig weet de KNRM nog steeds voldoende vrijwilligers aan zich te binden. De KNRM heeft daarnaast een trouwe achterban. Bijna 100.000 betrokken donateurs, die ondanks dat grote goede doelen snel de steun van trouwe donateurs verliezen, zichzelf niet zien als donateur, maar als verlengstuk van de redders op het water: Redder aan de wal. Zij geven veelal aan de KNRM vanwege het vrijwillige karakter van het werk. Op zaterdag 9 november, twee dagen voor de 195e verjaardag van de KNRM, eerden de vrijwilligers van de KNRM de 'Redders aan de wal' die met hun vrijwillige bijdragen al 50 of 60 jaar het reddingwerk financieel mogelijk maken door hen uit te nodigen op de reddingstations. November is van oudsher de maand dat de reddingsstations de trouwe donateurs ontvangen, omdat de KNRM op 11 november haar oprichting in 1824 vierde. De traditie om donateurs na een "dienstverband" van 25, 40, 50 en 60 jaar (en soms 70 en een van 80 jaar) een attentie toe te sturen en uit te nodigen op de reddingstations om persoonlijk kennis te komen maken bestaat bij de KNRM al heel lang. Historie De rijke historie van de KNRM heeft de organisatie gebracht waar zij nu staat: een zelfstandige hulpverleningsorganisatie ten diensten van ieder die daar een beroep op wil of moet doen. Het begon in 1824. Het dorp Huisduinen verloor toen op 14 oktober zes bewoners, die de opvarenden van het gestrande schip "De Vreede" redden. Tien opvarenden werden gered; drie schipbreukelingen en zes redders verdronken. De verontwaardiging én bewondering bij ondernemers en notabelen in Amsterdam en Rotterdam leidde tot acties voor de nabestaanden en de oprichting van een reddingwezen. Het gebrek aan achtergrondinformatie Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij - reddingmiddelen en vrijwilligers was de aanleiding tot de oprichting van twee reddingmaatschappijen: op 11 november 1824 de Noord- en Zuid-Hollandsche Redding Maatschappij (NZHRM) in Amsterdam en op 20 november 1824 de Zuid-Hollandsche Maatschappij tot Redding van Schipbreukelingen (ZHMRS) in Rotterdam. Deze nagenoeg identieke organisaties, trokken lange tijd gescheiden op. Totdat zij in 1991 fuseerden tot de KNRM. Vrijwilligers Traditioneel worden reddingboten bemand door vrijwilligers, opstappers genoemd, die er niet voor terugdeinzen onder extreme weersomstandigheden aan boord te springen om naar zee te gaan. Dat waren in het roeireddingboottijdperk vaak ervaren vletterlieden of vissers. Nog steeds worden de snelle, gemotoriseerde reddingboten bemand door vrijwilligers. Daarbij valt op dat het steeds drukker is geworden. De laatste jaren wordt gemiddeld 2.500 keer per jaar een beroep op de KNRM gedaan, waarbij de vrijwillige reddingbootbemanningen jaarlijks 3.500 mensen veilig aan de wal brengen. En nog altijd kosteloos. De toegenomen drukte wordt verklaard door de opkomst van de recreatievaart. Watersporters vormen nu de grootste doelgroep van de KNRM.
