'Ik heb geleerd om extravert te zijn'
ALKMAAR - ''Ik was doodsbang dat mijn naam werd genoemd in de klas op de basisschool'', vertelt sportverslaggever Rob Mooij in een openhartig interview met Rodi. Inmiddels is de 35-jarige Alkmaarder naast commentator, presentator en spreker een vertrouwd gezicht bij diverse regionale en landelijke sportevenementen. ''Of dit vanzelf is gegaan? Zeker niet. Dat is de buitenkant die mensen zien. Ik heb er hard voor gewerkt en ik geniet er ook zeker van. Ik zie het dan ook als een voorrecht dat ik iets mag doen wat ik leuk vind en energie van krijg. Daar word ik oprecht gelukkig van.'' Niet iedereen weet dat achter deze talentvolle openbare spreker en commentator ooit een jongen schuil ging die het liefst als een kameleon opging in het decor van de klas. Een puur en 'Mooij' verhaal, zo blijkt nu.
'Deuren gaan niet vanzelf open'
Een stap in de Alkmaarse huiskamer van Mooij geeft een aardig kijkje in de keuken van een zelfverzekerde authentieke en benaderbare presentator: dat straalt er van top tot teen vanaf, maar dat was niet altijd zo. Oprecht over zijn beweegredenen en vol passie vertelt de verslaggever dan ook over zijn ervaringen op de blindentribune bij AZ Alkmaar, maar ook hoe hij net zo lief bij elk ander sport- en spreekevenement zijn werk doet. ''Elke keer weer is het spannend. Gelukkig kan ik goed sparren met mijn vriend en NOS-verslaggever Chris Wobben met wie ik jarenlang heb samengewerkt bij AZ. Er zijn niet veel mensen tegen wie je kunt zeggen: goh, ik mag morgen voor een paar honderd man een sportgala presenteren, hoe doe ik dat? Met Chris heb ik dat gelukkig wel.''
Gewoon proberen
Vallen en opstaan. Zo heeft Mooij, zoals hij zelf omschrijft, 'het mooiste vak' geleerd. Van ver gekomen. ''Mensen die me vandaag de dag leren kennen, zien een heel andere Rob dan vroeger. Ik ben een introvert die extravert heeft leren zijn. Ik was altijd dat verlegen, nietszeggende jongetje op de achtergrond. Ik ben misschien nu een presentator die weet wat hij doet, maar dat was niet altijd zo. Dat gebeurt niet van de een op de andere dag. Hoe dat komt? Vroeger tijdens het avondeten bij m'n ouders werd er niet gepraat. Ook was het zo dat 'wanneer iets niet vanzelf op je afkomt' het dan ook niet gaat gebeuren. Ik heb geleerd dat je gewoon dingen moet proberen. Erop afgaan, want dan merk je vanzelf of het iets is of juist niet.''
Doorzetten waar anderen stoppen
Moeder
Als jongetje van 9 zat Mooij in de woonkamer bij zijn ouders, veelvuldig verslag te doen van fictieve wedstrijden. ''Het zat er eigenlijk altijd een beetje in. Het echte werk begon allemaal in 2008 toen ik twijfelachtig besloot om voor de lokale omroep RTV Alkmaar wedstrijden te verslaan langs de amateurvelden. Mijn moeder had me erop gewezen. Uiteindelijk maar besloten om langs te gaan en tot mijn eigen verbazing ging het me vrij goed af. Die bevestiging kwam in de vorm van de zogenaamde 'quote van de week-verkiezing' die ik toen meerdere keren achter elkaar wist te verzilveren. Zoiets geeft vertrouwen dat je op de goede weg bent. En zoals met zoveel dingen: vertrouwen is alles.''
Lees verder op pagina 6
