Para atlete Fleur Jong gaat weer als een speer
BEEMSTER/AMSTERDAM - In 2016 stond para atlete en Beemsterlinge Fleur Jong (23) op de Paralympics in Rio waar ze uit kwam op de 100 en 200 meter. Het jaar ervoor had ze brons gehaald op het WK. De verwachtingen waren hoog gespannen, camera's legden haar training vast voor een documentaire: ze was de grote belofte. Het legde de lat hoog voor Fleur. En toen ging het mis.
door Nelleke Vogel
Nu, drie jaar later, is ze 'up and running', helemaal in balans en vol nieuwe ambities. Een hele andere vibe waarin ze zich inzet voor andere para sporters én zich vol vertrouwen aan het warmlopen is voor de Paralympische Spelen in Tokyo volgend jaar.
"In 2017 is de hele boel op de schop gegaan", vertelt Fleur in haar woning in Amsterdam waar ze sinds een jaar woont. "Ik ben eigenlijk weer helemaal opnieuw begonnen, en het gaat hartstikke goed."
Veel invloed
Over de periode ervoor: "Die verwachtingen hebben onbewust veel invloed gehad. Ik bezweek onder de druk, ik kon het gewoon niet aan. Ook bleek ik nog veel onverwerkte emoties te hebben rondom mijn ziekte. Eind 2012 lag ik nog op het randje van de dood, en vier jaar later sta ik op de Paralympische Spelen, dat was eigenlijk veel te snel. Ik ging maar door namelijk, ik stopte alles weg. Maar ergens komt dat dan toch terug, de Spelen waren kennelijk het moment daarvoor." Terwijl ze toch nog redelijk goed had gepresteerd, ze miste net een finaleplaats op de 100 meter. "Maar ik heb er evengoed van genoten. Je staat er toch maar, op dat veld, en dan mijn familie te zien op de tribune, zij vonden het helemaal geweldig. Ik was er alleen niet bij met mijn hoofd."
Na de Spelen
Na de Spelen ging ze aan de slag. "Ik vond een goede psycholoog die me heel goed heeft geholpen met verwerken en afsluiten van mijn ziekte. En met accepteren dat het niet erg is om er nog wel eens verdrietig van te zijn." Bij de daaropvolgende WK in Londen in 2017, ging het weer beter. Ze werd 4e op de 200 meter, 9e op de 100.
Kort daarna werd een nieuwe grote stap gezet door het bondsprogramma van de Atletiekunie op Papendal te verlaten en samen met haar coach Guido Bonsen en teamgenoot Marlene van Gansewinkel een nieuwe ploeg op te starten. Stichting Para Atletiek die hieruit ontstond zet zich in voor para atleten met grote ambi-
Zie verder pagina 5
