Lezers schrijven
In deze rubriek plaatsen wij ingezonden brieven. De inzendingen zijn voor verantwoordelijkheid van de schrijver (-ster). Anonieme inzendingen of brieven zonder volledige adresopgave worden niet geplaatst. De redactie houdt zich het recht voor de bijdragen te weigeren, in te korten of aan te passen.
'Passend Wonen'
Intermaris is, zou je denken, een prachtbedrijf. Zelfs in zwaar weer houdt Intermaris het hoofd knap boven water. Toch is er een 'maar': Intermaris is vooral een prachtbedrijf dat goed presteert ten faveure van Intermaris zelf.
Het lijkt een beetje op 's lands economie: schijnbaar gaat het supergoed, maar de burger - of in dit geval de huurder - merkt daar niets van. Supergoed is nog niet goed genoeg en daarom heeft Intermaris bedacht dat de opbrengsten, rond 110 miljoen euro op jaarbasis, nog meer omhoog moeten. Met wat passen en meten, persen en duwen moet dat toch te doen zijn?
Op de financiële afdeling van de woningbouwkoepels bedenken slimmeriken dus een plan, een snood plan met een van het onderwijs gejatte titel: het project Passend Wonen. Lees en huiver: jaarlijks worden de inkomens van alle huurders getoetst en jaarlijks wordt nagegaan door hoeveel mensen de woningen worden bewoond. Woon je te goedkoop, dan krijg je een extra huurverhoging (nooit een verlaging). Gaat er een kind uit huis, dan wordt de huurder vriendelijk doch dringend verzocht naar een kleinere woning te verkassen.
Het behoeft geen betoog dat een en ander leidt tot onrust en stress. Bij elke veranderende samenstelling van het gezin en bij elke salarisverhoging staat Intermaris klaar om te 'vangen'. Dit maakt dat het voor de huurder vrijwel onmogelijk is om te sparen voor een eigen huis en wordt de woonzekerheid aangetast. Een prachtbedrijf als Intermaris heeft daar uiteraard geen boodschap aan, trotseert het sentiment en gaat logischerwijs vol en zonder aanziens des persoons voor huurmaximalisatie.
Naar mijn bescheiden mening is hier iets niet goed gegaan. De belangen van Intermaris prevaleren boven die van de huurder. Dat moet en kan anders. Hoe? In elk geval niet met het instellen van een adviesclubje of met een huurdersvereniging als pleisters op een gapende wonde. Ik pleit voor een salarisplafond voor directieleden van Intermaris en voor de invoering van een kiessysteem. Ook het overwegen waard: opdeling van het wellicht te groot gegroeide prachtbedrijf, met sowieso meer zeggenschap voor de huurders. Uiteindelijk zal dit alles in elk geval moeten leiden naar het grote doel: geen huurverhoging maar huurverlaging.
Als uitsmijter (!) zou ik de Woonbond willen citeren: 'De focus zou moeten liggen op bouwen, niet op het verzinnen van bureaucratische regels die het huurrecht uithollen en meer kosten en stress veroorzaken.' Voor het onzalige plan 'Passend Wonen ' is vast wel een passende prullenbak te vinden.
Ruurd Barendsen