Week van de Teek
Vervolg voorpagina
"Ik geniet van heel kleine geluksmomentjes. Als ik bijvoorbeeld mijn zoontje Benjamin, die nu vier jaar is, op school bezig zie, doet me dat ontzettend veel. 'Hier kan ik maar mooi bij zijn', denk ik dan. Zelfs nu, als ik dit vertel, springen de tranen in mijn ogen. Tranen van geluk. Vorig jaar waren dat soort momenten nog een 'ver-van'mij-bed-show'. Verder heb ik wat mijn gezondheid betreft zo weinig mogelijk verwachtingen. Het belangrijkste is dat ik nu op de goede weg ben en dat ik blij word van elke kleine verbetering. Vergeleken met vorig jaar kan ik nu bijvoorbeeld het licht beter verdragen. Iets waar ik al heel blij mee ben." Hoewel er in het leven van Doreen veel verbeterd is, is ze er nog lang niet. "Dagelijks heb ik pijn in mijn heupen en onderrug; dit zijn mijn kwetsbare plekken. Bij het huishouden heb ik hulp nodig en fietsen bijvoorbeeld lukt niet. Ondertussen heb ik wel geleerd waar mijn grenzen liggen en die bewaak ik. Uitjes of andere activiteiten moet ik ruim op tijd inplannen en de dagen ervoor moet ik écht mijn rust pakken. Zolang ik mijn grenzen niet overschrijd, is het te doen. Maar ja, ik denk natuurlijk ook weleens: kon ik maar spontaan een terrasje pakken. Net als ieder ander mens. En dat geldt ook voor de opvoeding van mijn zoontje Benjamin, die nu vier is. Die valt mij erg zwaar. Ik zou graag een 'normale' moeder willen zijn die spontaan leuke dingen met haar zoon kan doen. Impulsieve en spontane acties; die mis ik wel. Natuurlijk hoop ik dat mijn gezondheid nog meer verbetert, maar echt vooruitkijken durf ik niet goed. Misschien ben ik bang om weer teleurgesteld te worden. Geen verwachtingen hebben, dat is mijn overlevingsmechanisme." In deze Week van de Teek brengen allerlei natuur- en groene organisaties teken, tekenbeten en de risico's van tekenbeten onder de aandacht. Kijk op www.lymevereniging.nl en op de Facebookpagina 'Steun Doreen tegen Lyme'.