'Iedereen wil hier wel wonen'
ALKMAAR - Dougie (65) en Bernadette (69) Macfarlane verlieten eind 2018 huis en haard in Schotland om te ontsnappen aan de Brexit. Op zoek naar nieuwe start belandden ze in Nederland, waar ze een auto huurden en het hele land door crosten om een fijne plek te vinden. Ze bezochten onder meer Edam, Utrecht en Leiden, maar Alkmaar was liefde op het eerste gezicht. Het stel werd smoorverliefd op de stad en woont nu precies een jaar in een oud huisje aan de 1e landdwarsstraat, vlakbij het centrum van de stad.
Dougie is een Australiër met Schotse roots, Bernadette is een Nederlandse. Het stel woonde vijftig jaar in Schotland. Dougie werkte als wiskundeleraar en Bernadette was maatschappelijk werker in een gevangenis. De onzekerheid die de Brexit voor niet-Britten met zich meebrengt is volgens Bernadette enorm. Hun rechten als Europeaan zijn niet gegarandeerd, bankrekeningen kunnen opgeven worden en het ook het opgebouwde pensioen is niet gegarandeerd. Daarnaast neemt de polarisatie tussen katholieken en protestanten alleen maar toe en daarom koos het stel eieren voor zijn geld. Alkmaar werd een verademing. "We vinden het hier geweldig. Het is een heel gezellig buurtje. De mensen zijn vriendelijk, zeggen elkaar gedag en vanaf deze locatie loop je zo de stad in. Dat doen we dan ook dagelijks. Ik denk serieus dat we in één jaar Alkmaar meer mensen hebben ontmoet dan in dertien jaar Bo'ness, het stadje in Schotland waar we de laatste periode in Schotland verbleven."
Vervelen
In Alkmaar vervelen Dougie en Bernadette zich geen seconde. "Ik heb een boek geschreven: 'Growing up in the Australian bush'", vertelt Dougie in het Engels, met tussendoor een paar Nederlandse woordjes. "Over de taal gesproken. Het is 'amazing' dat jullie taal steeds meer Engelse woorden gebruikt. Volgens mij hoef ik de taal helemaal niet meer te leren, want over vijf jaar spreken jullie allemaal Engels", lacht Dougie. Naast drie keer per week tennissen pakt Bernadette dagelijks de fiets voor een frisse neus. "Heerlijk! Het is zo fijn dat iedereen hier fietst. Ik pak zelden de auto. We fietsen vaak naar de molen bij Schermerhorn. Dan drinken we daar een kopje thee en fietsen weer naar huis. In Schotland is fietsen levensgevaarlijk, want je wordt zo van de sokken gereden. Bovendien barst het er van de heuvels; met je boodschappentas de heuvel af gaat dan nog wel, maar heuvel op?! We voel ons hier gewoon helemaal thuis. In Alkmaar gaan we oud worden, dat staat wel vast. Trouwens..oud worden? Ik ben al bijna zeventig!".