Terug in de tijd
De jongeren denken heel modern, leven heel modern en laten de boodschappen net als vijftig jaar geleden aan huis bezorgen. Ze rijden de hele dag af en aan de boodschappenwagens van de Deen, Jumbo, Albert Heijn en al zo meer.
Dat was vroeger wel anders. Mijn moeder vulde elke week een boodschappenboekje in en dat werd door de kruidenier opgehaald. Een paar dagen later kwam de kruidenier het langs brengen en wij, met ons gezin van zeven kinderen, kregen er vaak nog een handje tumtummetjes bij. Bij de custard zat een verrassing en die mochten we, als moeders dat weer nodig had, bij het oudste af openmaken en houden. Nu gebeurt het weliswaar zonder boekje maar gewoon online - dát is het verschil.
Mijn zoon laat zijn boodschappen thuisbezorgen; niet omdat ie geen tijd heeft om het zelf te halen, maar puur om dat hij boodschappen doen helemaal niks vindt. Hij vindt zelf dat je minder meeneemt dan wanneer je zelf langs de schappen rijdt met je winkelwagen en dat is een feit dat zeker is. Je moet wel aan een bepaald bedrag voldoen wil je de boodschappen gratis bezorgd hebben. Ook moet je op een bepaalde tijd thuis zijn bij het ontvangen van de boodschappen, maar dat mag je vaak zelf bepalen en dus dat is helemaal geen punt.
Zullen we in de toekomst ook de warme bakker weer in het straatbeeld terug zien of de groenteboer? Tja, dat is denk ik onmogelijk. De groenteboer komt dan als iedereen aan het werk is en ook de bakker zal uitsluitend langs kunnen komen wanneer er mensen thuis zijn. Ik zie dat direct niet gebeuren. Hoewel de visboer bij ons in het dorp nog gretig zijn aftrek vindt en dat komt omdat hij een vast dagdeel op een vaste plek staat.
Zelf vind ik boodschappen doen geen enkel probleem. Blij dat ik de kar weer kan vullen, het kan betalen en ach, je spreekt nog eens iemand.