Aty Leegwater neemt afscheid van 'haar' kindjes: 'Voor altijd in mijn hart'
BROEK OP LANGEDIJK – Stichting Nomphilo houdt per 1 januari 2020 op te bestaan. Bijna vijftien jaar lang was de Langedijkse Aty Leegwater het boegbeeld van deze stichting, die zich inzet voor aidsweesjes in Zuid-Afrika. Ze kreeg daarbij steun van Jack Keijzer, die maar al te goed weet waar Aty haar gedrevenheid vandaan haalde. Beiden zetten hun eigen verdriet om in iets positiefs, om anderen te behoeden voor de gevaren van drugs. Maar nu Aty's gezondheid achteruit holt wordt ze gedwongen de knoop door te hakken. Met pijn in haar hart. "Het hoofd wil nog zo veel, maar het lichaam kan niet meer."
Na vijftien jaar valt het doek voor Stichting Nomphilo
Aty's verhaal maakt diepe indruk. Zo'n 23 jaar geleden verloor ze haar dochter Elsbeth aan aids. Dertig jaar mocht ze slechts worden. De drugs hadden haar in hun greep. Haar dochter probeerde wel van de drugs af te komen, maar telkens als het de goede kant op leek te gaan, zakte ze weer weg. Jarenlang leefde Aty tussen hoop en vrees. En toen bleek Elsbeth ook nog zwanger te zijn. Gelukkig werd haar kindje niet verslaafd geboren en was ze ook niet seropositief. "Mijn kleindochter is het mooiste cadeau dat mijn dochter me had kunnen geven", aldus Aty. "Ze is nu zelf moeder van drie kinderen en ook dat zijn prachtige lichtpuntjes."
Gevaarlijke keuzes
Het verhaal van Jack Keijzer is al even hartverscheurend. Zijn oudste zoon Pascal, amper zestien jaar, werd bij een uit de hand gelopen drugsdeal om het leven gebracht. Hij had een aandachtsstoornis, die te laat ontdekt werd. Pascal had toen al gevaarlijke keuzes gemaakt, ging met de verkeerde mensen om en gebruikte drugs. Jack, zijn vrouw en jongste zoon Remy gingen elk op een andere manier met het verlies om. Jack zocht de publiciteit op en sloot zich aan bij belangenverenigingen voor ouders van vermoorde kinderen. Via lezingen probeert hij jongeren te wijzen op de gevaren van drugs. Zijn vrouw praat alleen in privésfeer over het verlies. Remy hield zich lange tijd groot maar had het heel moeilijk met de moord op zijn broer. Het viel hem steeds zwaarder en hij kreeg last van waanbeelden. In mei 2016 besluit hij zichzelf van het leven te beroven. Voor de tweede keer stort het leven van het gezin Keijzer volledig in. Sindsdien geeft Jack ook lezingen over zelfmoord. "Zodat het overlijden van mijn kinderen niet voor niets is geweest."
Aty en Jack zetten hun eigen verdriet om in iets positiefs
Aidsweesjes
Zowel Aty als Jack trokken de afgelopen vijftien jaar het land door om open en eerlijk te vertellen over wat er met hun kinderen gebeurd is. Om anderen te helpen en bewust te maken. Maar ook om geld op te halen voor het Lambano Sanctuary, een tehuis voor kinderen met aids in Zuid-Afrika. Dat de stichting nu wordt opgeheven doet dan ook pijn. "Het doet me heel veel", zegt een zichtbaar geëmotioneerde Aty. Er is wel gezocht naar iemand die het stokje kan overnemen, maar deze werd niet gevonden. Jack: "Enthousiaste reacties waren er genoeg, maar we liepen steeds tegen muren op. Bovendien is Nomphilo echt Aty's stichting, het hoort bij haar."
Supertrots
Beiden kijken met een goed gevoel terug op de afgelopen vijftien jaar. "Alles bij elkaar hebben we ruim anderhalve ton opgehaald, daar zijn we supertrots op", zegt Jack. "We willen de mensen die ons gesteund hebben dan ook hartelijk bedanken. Prachtige initiatieven werden er opgezet, zoals benefietavonden en zelfs een wandeltocht naar Santiago de Compostela." Aty zou graag nog een keer terug gaan naar Zuid-Afrika'. "Ik had ze graag nog een keer gezien. Ik hoop dat me dat gegund is. Ze blijven voor altijd in mijn hart."
Tot het einde van het jaar kunnen er nog giften worden overgemaakt op bankrekeningnummer 1247.54.155 ten name van Stichting Nomphilo.