Leuteren in de Hugohopper
'Jij had je toch voorgenomen wat meer complimenten uit te delen, Arie? Blaas eens op je loftrompet voor mij.' 'Het is de loftrompet stéken, oen.' 'Steken onder water, bedoel je. Mij altijd maar verbeteren. Wat maakt dat nou uit, steken of blazen. Het is allebei bedoeld als loftuiting.' 'Loftuiting? Je bent toch geen theepot, Jopie? Ik zie dat misprijzende mondje alweer.' 'En toch heet het loftuiting!' 'Dat zal wel, maar ik vind het een raar woord: loft-uiting. Wat mag loft dan wel wezen?' 'Loft, dat is een woning in de top van een gebouw. Daar gaan verliefde stelletjes vaak eh... wat rommelen.' 'Hoera, we gaan loft-uiten. Over de top! Lof-uiting lijkt mij veel normaler. Of lofbetuiging voor mijn part. Mijn vader zei vroeger toen hij uit de kerk kwam - God hebbe zijn ziel - dat hij veel lofbetuigingen van God had mogen ontvangen! Daarna werd hij altijd ietwat nederig. Helaas maar van korte duur.' 'En jou zie ik liever wat opgetogener, Arie! En wat minder betweterig.' 'Je dwaalt af, Jopie. Straks huil je nog tranen met tuiten.' 'Zullen we nu ophouden met dat mieperige lofgeteut?' 'Graag, I lof you.' 'Dat hoor ik toch liever van mijn vrouw, Arie.' 'Die vrouw van jou geeft je waarschijnlijk nooit meer een lovenswaardig compliment, dus doe ik het nu maar.' 'Dank je, Arie. Laatst las ik in de krant dat Hugohopper alwéér records had gebroken. Daarom moeten we dringend de loftrompet hijsen in de kroeg!'
© Tom van Rossum