Wereldvreemd
Helaas moet ik toegeven dat ik soms een beetje wereldvreemd ben. Ik reis best veel, zie veel plekken op aarde en toch is het zo! Hoe komt dat? Wel, ik bemoei me heel weinig met zaken die veel mensen wel belangrijk zullen vinden: voor de financiën moet je bij mijn vrouw zijn, echt belangrijke zaken betreffende het huishouden, ondanks dat ik schoonmaaken, stofzuig, enz moet je toch weer bij mijn vrouw zijn. Voor de technische aangelegenheden verwijs ik je naar mijn vrouw. Boodschappen doen moet je bij diezelfde persoon zijn, geen idee wat een ei kost. Veranderingen van energieleverancier of zoiets: inderdaad mijn vrouw. Koken doet zij ook, ik bak een ei. Belastingaangelegenheden? Ja, inderdaad. Een nieuw apparaat aanschaffen of een andere auto, idem dito. Mijn vrienden noemen mij verwend en dat ben ik dus ook. Eigenlijk zeer onvolwassen in al dat soort zaken, maar eerlijk is eerlijk: het interesseert mij niets. Ik kan proberen me druk te maken, maar houd dat niet vol, heb waarschijnlijk te weinig ruggengraat. "Ik ben er voor de gezelligheid!", roep ik als mensen mij aanspreken op mijn onverschilligheid en trouwens, zo leuk ben ik ook niet altijd. Ik neem me vaak voor in die zaken actiever te worden en mezelf tot die, voor mij, saaie dingen aan te zetten. Ik vergeet dat echter snel weer en ga door met zijn zoals ik ben. Het kan zijn dat het me te gemakkelijk gemaakt wordt en me voor het blok zetten is een oplossing. Maar dat ga ik niemand vertellen natuurlijk, geen slapende honden en zo... Als het me mocht overkomen (lieve Heer, bespaar me!), dan is Nederland (ik dus) in last. Hoe werkt die wasmachine, waar liggen alle belangrijke formulieren, bij wie of waar moet ik zijn voor een vraag? Teveel op mijn kinderen leunen is ook geen optie, die hebben het druk genoeg. Ik moet toch kritischer naar mezelf gaan kijken, wie weet kom ik dan in actie… Oh, mijn vrouw roept: het eten is klaar. Morgen kook ik. Misschien. Is de cafetaria open?