Doek valt voor Stichting Nomphilo: 'Ze blijven voor altijd in mijn hart'
door patricia smagge
BROEK OP LANGEDIJK – Stichting Nomphilo houdt per 1 januari 2020 op te bestaan.
Bijna vijftien jaar lang was de Langedijkse Aty Leegwater het boegbeeld van deze stichting, die zich inzet voor aidsweesjes in Zuid-Afrika. Ze kreeg daarbij steun van Jack Keijzer, die maar al te goed weet waar Aty haar gedrevenheid vandaan haalde. Beiden zetten hun eigen verdriet om in iets moois, om anderen te behoeden voor de gevaren van drugs. Maar nu Aty's gezondheid achteruit holt wordt ze gedwongen de knoop door te hakken. Met pijn in haar hart. "Het hoofd wil nog zo veel, maar het lichaam kan niet meer."
Verdriet
Aty's verhaal maakt diepe indruk. Zo'n 23 jaar geleden verloor ze haar dochter Elsbeth aan aids. Dertig jaar mocht ze slechts worden. De drugs hadden haar in hun greep. Haar dochter probeerde wel van de drugs af te komen, maar telkens als het de goede kant op leek te gaan, zakte ze weer weg. Jarenlang leefde Aty tussen hoop en vrees. En toen bleek Elsbeth ook nog zwanger te zijn. Gelukkig werd haar kindje niet verslaafd geboren en was ze ook niet seropositief. "Mijn kleindochter is het mooiste cadeau dat mijn dochter me had kunnen geven", aldus Aty. "Zij is nu zelf moeder van drie kinderen en ook dat zijn prachtige lichtpuntjes." Hoe diep Elsbeth ook in de problemen zat, ze kon altijd bij haar moeder terecht. "Je ziet vaak dat verslaafden worden verstoten door hun omgeving, zelfs door hun eigen familie. Maar daardoor raken ze alleen maar verder in hun isolement. Wat ze nodig hebben is liefde en warmte."
Pascal en Remy
Het verhaal van Jack Keijzer is al even hartverscheurend. Zijn oudste zoon Pascal, amper zestien jaar, werd bij een uit de hand gelopen drugsdeal om het leven gebracht. Hij had een aandachtsstoornis, die te laat ontdekt werd. Pascal had toen al gevaarlijke keuzes gemaakt, ging met de verkeerde mensen om en gebruikte drugs. In april 2007 werd hij door twee dealers op brute wijze vermoord. Jack, zijn vrouw en jongste zoon Remy gingen elk op een andere manier met het verlies om. Jack zocht de publiciteit op en sloot zich aan bij belangenverenigingen voor ouders van vermoorde kinderen. Het verhaal mag verteld worden en de daders moeten boeten voor wat ze gedaan hebben. Ook hoopt hij via lezingen jongeren te kunnen wijzen op de gevaren van drugs. Zijn vrouw praat alleen in privésfeer over het verlies.
Remy houdt zich lange tijd groot maar heeft het heel moeilijk met de moord op zijn broer. Het valt hem steeds zwaarder en hij krijgt last van waanbeelden. In mei 2016 besluit hij zichzelf van het leven te beroven. Voor de tweede keer stort het leven van het gezin Keijzer volledig in. Sindsdien geeft Jack ook lezingen over zelfmoord." Zodat het overlijden van mijn kinderen niet voor niets is geweest."
Aidsweesjes
Zowel Aty als Jack trokken de afgelopen vijftien jaar het land door om open en eerlijk te vertellen over wat er met hun kinderen gebeurd is. Om anderen te helpen en bewust te maken. Maar ook om geld op te halen voor het Lambano Sanctuary, een tehuis voor kinderen met aids in Zuid-Afrika. Tweemaal is Aty er geweest, om de kinderen daar de aandacht te geven die ze verdienen en om de vrijwilligers te ondersteunen en ontlasten. De derde keer dat ze zou gaan, liet haar gezondheid haar in de steek. In dat jaar moest ze maar liefst vijf keer onder het mes. Ook Jack bezocht de kinderen, samen met zijn vrouw en Remy. "Hij wilde er heel graag heen", vertelt Jack. "Om voor te lezen voor de kinderen, spelletjes met hen te doen. We hebben er ook een sterfkamertje ingericht ter ere van Pascal." Dat de stichting nu wordt opgeheven doet dan ook pijn. Er is wel gezocht naar iemand die het stokje kan overnemen, maar deze werd niet gevonden.
Anderhalve ton
"Alles bij elkaar hebben we ruim anderhalve ton opgehaald, daar zijn we supertrots op", zegt Jack. "We willen de mensen die ons gesteund hebben dan ook hartelijk bedanken. Prachtige initiatieven werden er opgezet, zoals benefietavonden en zelfs een wandeltocht naar Santiago de Compostela." Aty zou graag nog een keer terug gaan naar Zuid-Afrika': "Ik hoop dat me dat gegund is. Ze blijven voor altijd in mijn hart."
Tot het einde van het jaar kunnen er nog giften worden overgemaakt op bankrekeningnummer 1247.54.155 ten name van Stichting Nomphilo.