Joey, Amy en Sophie interviewden de 91-jarige mevrouw Willy den Hartigh- Balder over wat zij als kind van een verzetsheld heeft meegemaakt in de Tweede Wereldoorlog.
Joey, Amy en Sophie interviewden de 91-jarige mevrouw Willy den Hartigh- Balder over wat zij als kind van een verzetsheld heeft meegemaakt in de Tweede Wereldoorlog. (Foto: Judith van Lunsen)

Kinderen interviewen dochter van verzetsheld

LANGEDIJK - "Ik heb er slecht van geslapen, er komen toch wel weer veel herinneringen boven. Maar ik vind het belangrijk om mijn verhaal door te geven aan kinderen. Daarom doe ik mee." De 91-jarige Willy den Hartigh, dochter van Langedijker verzetsstrijder Jacob Balder, vertelt haar verhaal in haar Heerhugowaardse huiskamer. "Lusten jullie een speculaasje?"

Door: Marsha Bakker

De organisatie Inmijnbuurt uit Amsterdam is begin mei op de J.D. van Arkelschool in Broek op Langedijk gestart met het bijzondere educatieproject Oorlog in mijn Buurt. Basisschoolkinderen interviewen in dit project mensen die de oorlog hebben meegemaakt. Amy (11), Sophie (11) en Joey (10) interviewden Willy den Hartigh- Balder.

In de oorlog was ze 16 jaar oud en woonde met haar ouders en vier zusjes en een broertje naast het oude postkantoor in Broek op Langedijk. De drie van de J.D. van Arkel komen beslagen ten ijs wanneer ze het interview starten, maar het blijkt in de praktijk toch best lastig. Gelukkig heeft mevrouw den Hartigh-Balder een geweldig goed geheugen en vertelt ze veel en graag. Daardoor wordt het een leerzame maar ook gezellige middag. "Jammer dat het af is", zegt Joey. "Ik wil hier nog wel even blijven!"

Alles draaide door

Arie Kaan, kenner van de Langedijker geschiedenis en auteur van diverse boeken over de Tweede Wereldoorlog, heeft het interview begeleid en een gastles gegeven aan de kinderen over de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog in hun buurt.

Mevrouw den Hartigh-Balder vertelt: "Mijn vader was een van de kopstukken van het verzet in Langedijk. Zijn leven was dus voortdurend in gevaar. Maar hij ging ook gewoon naar zijn werk als timmerman, en kwam 's avonds thuis om te eten. Als kind waren we ons dus niet zo bewust van het gevaar. Thuis draaide alles gewoon door in een gezin met zes kinderen, waarvan de jongste nog maar drie weken oud was."

Lees verder op pagina 6