'Wetgeving verstikt boerenbedrijf'
LANGEDIJK - Het is onrustig in agrarisch Nederland. De boeren protesteren massaal en steden ondervinden hinder van tractoren en landbouwwagens. Is dat terecht? Waarom klagen die boeren nu zo heftig?
door: Ben Wansink
Tijd om eens te praten met een agrariër pur sang: Arie Rietveld, 77 jaar, een rasechte Langedijker die jarenlang werkzaam geweest is in de agrarische sector. Een man met liefde voor het vak die nu lijdzaam moet toezien hoe door allerlei overheidsmaatregelen langzaamaan Nederland steeds meer veranderd in een dienstverlenend land, waar heus ook wel het één en ander op aan te merken valt.
Wat is er aan de hand
De kwetsbare natuur in ons land wordt onvoldoende beschermd. Het huidige vergunningstelsel voor onder meer stallen, snelwegen en industriële projecten geeft te weinig zekerheid over de schadelijke hoeveelheid stikstof die in het milieu terecht komt. Reden voor de Raad van State, onafhankelijk adviseur van de regering over wetgeving en bestuur en de hoogste algemene bestuursrechter van het land, om dit jaar te besluiten te adviseren een streep te zetten door het beoordelingssysteem PAS (Programma Aanpak Stikstof). Vergunningen worden vernietigd, zodat bijvoorbeeld voor bouwprojecten, ook voor het boerenbedrijf, niet meer gedaan kunnen worden. Dit raakt het boerenbedrijf hard: uitbreidingen van het bedrijf om rendabel en concurrerend te blijven, zijn niet langer mogelijk. Er wordt zelfs overwogen om, met name de oudere, boeren uit te kopen om zodoende hun bedrijf te stoppen. Tal van vergunningen zijn door de hoogste bestuursrechter vernietigd en nog vele wacht hetzelfde lot. De onzekerheid is dus groot en boeren twijfelen aan het voortbestaan van hun bedrijf. Vandaar de grote onrust, natuurliefhebbers zullen blij zijn met het terugdringen van stikstof, maar de boer voelt zich (opnieuw) het kind van de rekening…
Oneerlijk
Uit de reacties van de boeren blijkt dat ze erg veel moeite hebben met de manier waarop er in Nederland over hun arbeid gesproken wordt. Zij vinden het oneerlijk dat zij het probleem voor heel ons land moeten oplossen en zeggen al veel gedaan te hebben om de stikstofuitstoot terug te dringen. Bovendien zegt LTO (Land-en Tuinbouworganisatie) Nederland dat het voor boeren steeds lastiger wordt hun bedrijf goed te runnen al de overheid de spelregels steeds weer verandert. "Boeren moeten de waardering krijgen die ze verdienen!"
Leven als agrariër
Arie Rietveld was weliswaar geen veeboer, maar hij en zijn vrouw Ria maakten jarenlang mee hoe hun koolbedrijf langzamerhand door regelgeving en overheidsmaatregelen in de knel kwam te zitten. Op zijn 13de begon Arie te werken bij zijn vader. Het was in die tijd heel normaal, bijna vanzelfsprekend dat een zoon zijn vader ging helpen. Het agrarisch bedrijf lag hem uitstekend en op zijn 22ste begon hij dus voor zichzelf. Het werk ging hem goed af en zijn bedrijf floreerde. Natuurlijk waren er pieken en dalen, maar over het algemeen kijkt Arie met veel genoegen terug op zijn leven als tuinder. Op zijn 58ste echter was het genoeg: met name de toename van de regelgeving en de vele beperkingen die vanuit de overheid opgelegd werden deden hem beslissen te stoppen. Als vertegenwoordiger van een groot zaadveredelingsbedrijf ging hij akkerbouwers bezoeken. Met zijn ruime ervaring kon hij ze goed adviseren over met name koolsoorten.
Lees verder op pagina 7