Pannenkoek
Regelmatig lopen mijn vriendin en ik vanaf het strand van Egmond aan Zee naar 'het stille strand', drie kilometer zuidwaarts. Het einddoel betreft een paviljoen, genaamd Zilverzand. Nu jammerlijk tot 1 april gesloten. In deze uitspanning worden onder meer pannenkoeken geserveerd. Ik kan u zeggen: de lekkerste van heel Nederland. Nergens geëvenaard, dé pannenkoek met spek en stroop. Om te watertanden. Daar hebben we graag een zandhapperige wandeling voor over.
Van Egmond nu naar Alkmaar. Wat die pannenkoek daarmee te maken heeft? Om te beginnen de stroop. Het is bekend dat Alkmaar graag op strooptocht gaat. Ooit waren Koedijk en Sint Pancras zelfstandige dorpen. Totdat in 1972 een deel van Koedijk aan Sint Pancras werd gegeven. Het andere deel slurpte Alkmaar op. Tot 1990 bleef het grotere Sint Pancras zelfstandig. Maar niet zonder dat Alkmaar er nog gauw even een grote hap van nam tot aan de spoorlijn. Dat die twee dorpen nooit in het huwelijksbootje zijn gestapt had me altijd verbaasd. Samen sterk zou je denken: Koepan, Pankoe. Of wat knusser: Pannenkoek. Om je vingers bij af te likken! Helaas… verworden tot een afgestroopte pannenkoek, vastklevend aan Langedijk en Alkmaar.
Gelukkig blijven dorpsidentiteiten behouden, zo las ik in de krant. Kijk eens naar die magische lintbebouwing van Koedijk, jaarlijks opgefleurd met kunstzinnige gondels en lichtjes. Wat een spektakel!
Een puntje van aandacht blijft echter die nostalgische Koedijkervlotbrug. Deze brug heeft recent nieuwe vlotten gekregen. Oppassen dus geblazen! Alkmaar staat erom bekend dat het niet echt vlotten wil met bruggen.
Tot slot nog een bijzonderheid over Sint Pancras dat op een voormalige strandwal blijkt te liggen (bron: Wikipedia). Die plaats zou ooit vernoemd zijn naar de Heilige Pancratius, in 304 na Christus op zijn veertiende als martelaar gestorven. Hij had kennelijk voorvoeld dat zijn kop zestien eeuwen later opnieuw eraf ging. Dit keer richting Alkmaar.
© Tom van Rossum