Waarom?
'Waarom krijg ik geen snoepje? Waarom mag ik niet buiten spelen? Waarom moet ik zo vroeg naar bed?' Daarom! Kinderen van deze tijd pikken dit antwoord niet meer. Daarom is geen reden. En daarom blijven ze jengelen. Soms maken ouders het nóg bonter en zeggen tegen hun kind: 'Vraag zelf maar aan die banaan waarom deze krom is.'
Kinderen worden volwassen maar het jengelen blijft ergens in hun genen zitten, luister maar: 'Waarom doe je dat? Waarom zeg je dat? Waarom ben je zo stil? Waarom lach je? Waarom doe je zo stom?' Grote kans dat ze hiermee negatieve reacties uitlokken in de trant van: 'Bemoei je er niet mee. Kijk eens naar je zelf. Laat me met rust. Gaat je niks aan.'
Wanneer het onder de voeten van de ondervraagden te heet wordt is de kans groot dat ze het 'smoezenboek' opentrekken of dat ze leugentjes om bestwil gaan rondstrooien. Daarom een gratis tip van uw columnist: vergéét het woordje 'waarom.' Schrap het uit uw vocabulaire en stap over naar een mildere woordkeuze. Bijvoorbeeld: 'Het valt me op, poppedein, dat je zo stil bent. Is er soms iets dat je dwars zit?' Of: 'Je bent zo somber, kan ik iets lekkers voor je maken, schat van mijn hart?' Wie kan er dan nog tegensputteren?! Transparantie lijkt tegenwoordig het toverwoord. Daartegenover staat privacy ook hoog in het vaandel. Iedereen heeft immers het recht dingen voor zichzelf te houden. Een gevoelig dilemma, lijkt mij.
Tot slot de pijnlijkste 'waarom- vraag.' De avond van 19 juni. Pas vijftien was ze. Haar pad werd gekruist door een racebaan. In één klap een jong leven weggevaagd. WAAROM? Waarom juist zij? Nabestaanden blijven worstelen met deze vraag waar geen antwoord op is. De klok vertikt het verder te tikken.
Ook hun leven is stil gevallen.
©Tom van Rossum