'Een fluitje van een cent, maar het moet wel gebeuren'
HEERHUGOWAARD – Tour de Waard, hét Waardse wielerevenement van het jaar, beleeft dit jaar zijn vijftigste editie. In al die jaren hebben heel wat vrijwilligers – de meesten zelfs jaren achtereen – bijgedragen aan een goed en veilig verloop van het sportieve spektakel. Neem bijvoorbeeld de bochtencommissarissen. Gewapend met een vlag en een fluitje en herkenbaar aan het gele hesje van de organisatie, vervullen zij tijdens de Tour de Waard een uiterst belangrijke rol. Trouwe vrijwilligers Jan Insing, Nico Konijn, Hans Kaptein en Roland Soumokil zijn ook in 2019 van de partij om hun bijdrage te leveren en er een onvergetelijke jubileumeditie van te maken.
Belang alerte bochtencommissie vaak onderschat
De aanwezigheid van bochtencommissarissen bij wielerevenementen is door de Wielerbond verplicht gesteld. Bovendien is het een bittere noodzaak. "Je moet er niet aan denken wat er allemaal zou kunnen gebeuren…", aldus Nico. In elke bocht van het parcours – dat van Tour de Waard heeft er zeven - moet iemand staan die als taak heeft aan te geven wanneer de renners eraan komen. Zij doen dat door een rode vlag op te steken en een fluitsignaal te geven. "De avond van tevoren krijgen we in Marlène onze instructies", vertelt Jan. "De volgende ochtend is onze eerste taak het zo veilig mogelijk maken van het parcours. Dat betekent dat de bochten moeten worden schoongeveegd, zodat er geen grind, losse steentjes of plassen mogen liggen en dat alles egaal is. Er mag niets zijn waar de renners door kunnen slippen, vallen of uitglijden."
Op tijd waarschuwen
De bochtencommissarissen, die vooraf een cursus hebben gevolgd omdat ze wel moeten weten wat ze doen, worden verdeeld in een ochtendploeg (vanaf 10.00 uur) en een middagploeg (vanaf 14.00 uur). "Tijdens de wedstrijden houdt je de bocht van je voorganger goed in de gaten", zegt Hans. "Zodra de renners eraan komen, geven zij een seintje met hun vlag en hun fluitje en daar moet je op inspelen. Op jouw beurt waarschuw je degene in de bocht na jou. Eigenlijk is het een fluitje van een cent, maar het moet wel gebeuren.
Lees verder op pagina 7
