Ton Schotten - Kermis
Het gevoel is altijd gebleven. Dat gevoel dat je me gaf op onze eerste ontmoeting. Je liet me leven, ontdekken en genieten. Je was nieuw voor me, speels en gezellig tegelijk. Sinds die eerste ontmoeting ben ik altijd verliefd op je gebleven. Je draaide er nooit omheen. Je bent er maar drie dagen per jaar, daar moet ik het mee doen. Dat weet ik. Maar als je neerdaalt uit de hemel met al jouw verleidingen dan is het wachten me meer dan waard.
Als onze jaarlijkse ontmoeting van start gaat, weet ik weer waarom ik zo verliefd op je ben. Het is je warmte bij binnenkomst, de vrienden en bekenden die er altijd zijn en de livemuziek die klinkt. Chique gekleed hoef ik niet van je, een korte broek, een zwart shirt en oude schoenen vind je prima. Daar hou ik van. Van dat pure. Op onze ontmoetingen drinken we altijd een biertje. En dan nog een paar. Langzaam maar zeker trek je me verder jouw wereld in. Je danst met me, sjanst met me, omarmt me, kust me en doet me beseffen dat onze liefde voor eeuwig zal zijn.
De dag na onze ontmoeting zijn er slechts nog enkele getuigen van onze ontmoeting. De schoenen die nog buiten staan, het hoopje natte kleren en de lege knip. Hier en daar duiken er nog wat foto's op. In bed draai ik me nog even om en droom heerlijk van je. Op een wolk zie ik je voorbijdrijven, op weg naar de hemel waar je ongetwijfeld zult wonen. Naast je zweeft een kaneelstok en een klein roze beertje uit de schiettent. Je geeft me een handkus. Jouw stijl en klasse. Jouw flair, durf en energie. Blij dat je er weer even was. Lieve kermis. Liefde voor het leven.