Ben Wansink is de eerste dorpsdichter van Langedijk.
Ben Wansink is de eerste dorpsdichter van Langedijk. (Foto: Theo Annes)

Ben Wansink eerste dorpsdichter van Langedijk

OUDKARSPEL - Ben Wansink uit Oudkarspel wordt de komende twee jaar de officiële dorpsdichter van Langedijk. Dat heeft het college onlangs besloten.

Hoe word je eigenlijk dorpsdichter? "Ach, dat is een proces van járen", legt Ben uit. "Ik ben geen geboren en getogen Langedijker maar woon sinds 1978 met mijn vrouw in Oudkarspel. Ik loop hier dus al heel wat jaren rond en ken inmiddels vrij veel mensen. Ook is het algemeen bekend dat ik graag gedichten en verhalen schrijf. Ik draag al een paar jaar bij de 4 mei herdenking een gedicht voor, heb drie dichtbundels uitgebracht en schrijf daarnaast kinder- en jeugdboeken die ik zelf ook illustreer. Bovendien heb ik al jaren een column in deze krant. Drie jaar geleden presenteerde ik bij de toenmalig burgemeester Cornelisse een gedichtenbundel en toen ontstond het idee van dorpsdichter, maar concreet werd het plan niet. Met zijn opvolger Jan Hoekema had ik eenzelfde gesprek, maar ook dit belandde op de stapel 'to do'. Na een gesprek met wethouder Nils Langedijk kreeg het plan vorm en kwam het eindelijk tot een onderwerp in de gemeenteraad. En vorige week was het opeens zo ver: ik werd officieel benoemd en vind dat zeer eervol!"

Als kind wilde hij al graag dorpsdichter worden, aangestoken door zijn dichtende vader. "Ik ben daarom des te blijer dat ik nu mag dichten voor en over mijn eigen gemeente Langedijk", zegt Ben enthousiast. Hij gaat vier tot zes gedichten per jaar maken over actuele zaken die spelen in de fusiegemeente. Die worden, bij publicatie, ondersteund door foto's, gemaakt door Marjolein Ansink. "Het eerste gedicht zal gaan over saamhorigheid, uiteraard geïnspireerd door de aanstaande fusie."

Directeurtje spelen

Ben verdiende zijn sporen als schrijver en dichter ruimschoots. Als jongeman werkte hij - naast zijn studie aan de kweekschool - voor een krant in zijn toenmalige woonplaats Zeist. "Ik schreef mijn stukjes in het café, en met behulp van de nodige consumpties schreef ik verslagen van raadsvergaderingen en andere serieuze zaken. Het ging me prima af. Maar ik besloot dat het beter was daarmee mee te stoppen en me te richten op een carrière als onderwijzer." In het onderwijs was hij ruim veertig jaar werkzaam. "Ik ben zelfs een tijdlang directeur geweest van twee Montessori basisscholen, maar dat bleek niet mijn ding. Ik werd gewaardeerd om mijn eerlijkheid en ik vond het contact met de leerlingen erg leuk. Maar voor directeurtje spelen was ik te wispelturig en ging ik teveel mijn eigen weg."

Terugschelden

Toen hij de laatste 15 jaar van zijn werkende leven lesgaf op een OPDC (Ortho Pedagogisch Centrum) aan leerlingen tussen de 12 en 16 jaar met (leer) problemen, was hij het gelukkigst. "Eerlijker en oprechter kun je de mensen niet treffen. Ik werd soms uitgescholden en gaf ze dan lik op stuk, heerlijk, hoewel niet altijd erg pedagogisch!" lacht Ben. "De puurheid van die leerlingen was zeer inspirerend voor mij. Bovendien leerde ik daar om altijd duidelijk te zijn en structuur aan te brengen, ook in mijn eigen leven. Ik kom nog weleens oud-leerlingen tegen en krijg altijd een knuffel. Ik vind dat iedere opvoeder uit moet gaan van de talenten van iedere leerling om daardoor het zelfvertrouwen van de leerling te vergroten!"

Schrijven heeft altijd als een rode draad door zijn leven gelopen. "Dichten is iets wat ik moet doen, het is mijn manier om gedachten te ordenen of gevoelens een plek te geven. Soms lig ik er zelfs wakker van, dan kan ik beter uit bed stappen en het van me af dichten." Samen met de bibliotheek gaat Ben een aantal keren per jaar een workshop over dichten geven. "Het lijkt me mooi om mensen aan het dichten te krijgen en te laten zien hoe fijn het is om je gedachten en gevoelens kwijt te kunnen aan het papier."

Zes borden

Zijn gedichten worden daarnaast op zes borden, verspreid door de gemeente, afgedrukt. Deze hebben betrekking op de plek waar het bord staan, bijvoorbeeld bij de Allemanskerk, de Binding, het Geestmerambacht en Museum BroekerVeiling. Dit project is mogelijk gemaakt door Lief Langedijk, Stichting Toerisme Promotie Langedijk en de gemeente en wordt in het voorjaar gepresenteerd.

Langedijk (Ben Wansink)

De schoonheid van jouw dorp
Weerspiegelt zich in de mensen
Je ziet hun werk en voelt je trots
Tevredenheid heerst hier al om
Er valt dus weinig meer te wensen.
Hier ben je thuis zal nooit meer gaan
Blijft hier het liefst eeuwig wonen
Jouw huisje zal hier altijd staan
Langedijk: Een dorp vol mooie dromen!

Ben Wansink.