Column Tom Schotten
Kassière
Ze zit er altijd, haren in een staart en de badge opgespeld. 'Ik ben Trudy en help u graag.' Als ik langsloop hebben we even oogcontact. Haar blik is altijd gericht op de ruimte voor de kassa, ze is scherp, klantgericht en voorbereid op klanten die bij haar af willen rekenen. En dat zijn er veel. De hele dag door, tientallen per uur, honderden per dag. Klanten met een borrelend verhaal wat nodig gedeeld moet worden, klanten met haast die op willen schieten en klanten die zich niet aan de spelregels van de winkel houden. Trudy is van alle markten thuis. Knikt als het kan, versnelt als het moet en grijpt in als het nodig is. En ze mag niets vergeten; goedendag zeggen, kijken of alles afgerekend is en vragen of de klant meedoet met de spaaractie. En dat alles met een glimlach, een luisterend oor en in een oase van rust. Ze zal soms zo haar gedachten hebben. Wellicht over thuis, geldzaken of iets anders wat speelt. Soms vrolijk, dan weer verdrietig en wellicht ook weleens vol met afwegingen. Hier etaleert ze slechts die ene, zo herkenbare modus. Namelijk die van de klantvriendelijke, geduldige kassière met de volle aandacht voor iedere klant. Emotioneel maatwerk. Psychologische topsport. Een mevrouw laat voor haar neus per ongeluk een fles rosé vallen. Ad rem geeft ze haar het gezegde mee van de scherven en het geluk. De klant ontspant en tovert een glimlach op haar gezicht. Trudy is in topvorm.