Weemoed…
Het gevoel overvalt mij zomaar. Weemoed. Het bedrukt me. Komt het doordat ik ineens ervaar dat de lente voorbijvliegt?
De bermen worden gemaaid en het decoratieve prachtige fluitenkruid is verdwenen. De ijsvogeljongen hangen nog bedelend rond hun ouders maar ze leren om zelf voor eten te zorgen. Op de vijver drijft een dikke laag drab. Het zijn de gevallen bloemblaadjes van de meidoorn. Het fluitconcert van de vogels tempert langzaam want de territoria in de tuin zijn verdeeld en vogels hebben het nu druk met de jongen voeren. Armoedig tonen de eens zo krachtige bloemtoortsen van de kastanjebomen. Met één been staan we al in de zomer. Bloemen bloeien. Er is overdadig veel groen. Maar het voelt alsof er iets door mijn handen glijdt dat ik vast wil houden. Ik blijf achter in een melancholisch bui. Ach, misschien is het de leeftijd…
De eerstvolgende open tuin is op de langste dag, vrijdag 21 juni van 20.00 tot 23.00 uur.
Zaterdag 22 en zondag 23 juni is er vanaf 13.00 uur open tuinweekend. Kijk ook eens op www.dezintuigentuin.nl