Joke en Theo Stavenuiter zijn betrokken Enkhuizers en zestig jaar getrouwd.
Joke en Theo Stavenuiter zijn betrokken Enkhuizers en zestig jaar getrouwd. (Foto: Rodi Media)

60 jaar lief, leed en monument

ENKHUIZEN - Theo en Joke Stavenuiter (83) waren dinsdag 12 november zestig jaar gehuwd. "We houden nog steeds van elkaar, tenminste Theo zegt nog heel vaak dat hij van me houdt en ik wil hem beslist nog niet missen", zegt Joke lachend. Theo: "Ik heb altijd veel gewerkt. Zij kon daar tegen. We konden goed onze eigen levens hebben."

Initiatiefnemer Indië monument ontvangt felicitaties van burgemeester

Zij was veertien toen ze elkaar in de Westerstraat ontmoetten en zestien toen hij als marinier voor anderhalf jaar wegging.

"Ik wacht niet op je hoor' zei ik tegen hem. Maar eigenlijk was hij het voor mij. Ik had bij hem meteen een goed gevoel."

Vrijwilligerswerk

Joke en Theo zijn geboren Enkhuizers, hebben een tijd elders gewoond, maar wonen intussen alweer een tijd in Enkhuizen.

Theo werkte in de financieel administratieve sector en Joke was tot haar huwelijk kapster en heeft altijd veel geschilderd. Samen wandelden ze veel en kregen drie kinderen, twee jongens en een meisje.

Ze hebben twaalf kleinkinderen en drie achterkleinkinderen.

Burgemeester

Theo heeft veel vrijwilligerswerk gedaan voor schoolbesturen en de parochie. In Enkhuizen was hij lang penningmeester van de Oranjevereniging.

Vanwege hun zestig jarig huwelijk ontvingen zij de persoonlijke felicitaties van burgemeester Van Zuijlen namens de gemeente Enkhuizen.

Aangrijpend verhaal

Veel mensen zullen Theo kennen als initiatiefnemer van het Indië monument in het Wilhelminaplantsoen.

Hij ontwierp zelf het opengeslagen boek dat onderdeel uitmaakt van het monument en waar de namen van de omgekomen Indiëgangers uit Enkhuizen op staan.

Samen met onder andere Hans Kuperus wist hij in korte tijd geld bij elkaar te brengen.

Aangrijpend verhaal: Enkhuizers vochten in Indië

Theo: "Een neef van mij is in Indië geweest en heeft er gevochten samen met een jongen uit Enkhuizen, vertelde hij me een keer. Ik vond dat een aangrijpend verhaal. Ik zat in het bestuur van de Oranjevereniging en het viel me op dat we dit niet herdachten."

De Visafslag

Ook is hij een van de mensen achter de herdenkingsplaquette aan de gevel van de voormalige Visafslag.

Deze plaquette herinnert aan de slachtoffers van twee bombardementen op Enkhuizen tijdens de Tweede Wereldoorlog, waarvan de bekendste die van 15 maart 1945 is.

Beiden kunnen ze deze gebeurtenis nog levendig herinneren.

Wandelen tijdens bombardement met buurmeisje in wandelwagen

Verstoppen

Joke: "Ik wandelde als jong meisje met het kindje van de buren in de wandelwagen langs de Wierdijk. Door de klappen bleef de wandelwagen steken tussen de stenen. Het was daar een rommeltje, mannen waren naar steenkool aan het graven en de wagen viel, zeg maar, in een gat. Laat die wagen maar staan, dat kind zit daar goed. 'Zoek dekking' riepen de mannen!"

Op school

Theo zat op school tijdens het bombardement. "Het was een hels kabaal, wij verstopten ons onder de lessenaars."