Column Sterkliniek
Kater Familias
door Lodewijk Kamps
We werden geconfronteerd met een probleemgeval bij een Britse Korthaar kat van 17. Hij had huidtumoren op zijn borstwand, maar als hij in een vervoersmandje naar de praktijk werd geplaatst, raakte hij in totale paniek en ontwikkelde ernstige hartritmestoornissen. Het was al eerder voorgekomen dat hij een hele middag in een zuurstofkooi moest nadat hij alleen maar voor een controle naar de kliniek gebracht was. Dus we hadden aangeboden dat we Karel thuis onder verdoving zouden brengen. Dat vond de eigenaresse helemaal super. Zodoende omzeilden we de spannende vervoerstocht naar de praktijk.
Die ochtend gingen de assistente en ik naar het adres in Hillegom toe. We werden vriendelijk met koffie en koek ontvangen en gingen vervolgens voorzichtig naar de slaapkamer, waar de oude kat nietsvermoedend op bed lag te slapen. We pakten Karel kalm op. De assistente stuwde een adertje in de voorpoot. Ik schoor snel de plek waar ik de branule zou aanbrengen en ontsmette en verdoofde de huid. Voor Karel het in de gaten had, zakte hij al weg in een heerlijke roes. Op bed. Om de ademhaling te garanderen, bracht ik een buisje in de luchtpijp aan. Op de praktijk zouden we daar de beademing en gasnarcose op aansluiten. Op deze unieke manier kon Karel zonder stress voorbereid worden op de noodzakelijke operatie.
Hij had ook nog een hartprobleem, waar we al van op de hoogte waren; dus spannend was de narcose sowieso. De eigenares was meegereden naar de kliniek en verbleef in de wachtkamer tijdens de operatie. Het verwijderen van de grote tumor verliep voorspoedig en het langdurige en nauwkeurige hechten kon beginnen. Een narcose van een kat van 17 jaar oud komt overeen met de narcose van een mens van 95 jaar! Gelukkig is al ons operatiekamerpersoneel uitgebreid nageschoold in verdovingen bij oudere dieren, zodat ik me als chirurg vooral op de ingreep zelf kan concentreren.
In de kortst mogelijke tijd was Karel dicht gehecht en kon hij wakker gemaakt worden. Het verwijderde gezwel bewaarden we in speciale vloeistof dat we zouden opsturen voor pathologisch onderzoek. De eigenares riepen we erbij toen Karel weer uit de operatieruimte kwam. Ze kreeg hem op schoot aangeleverd. Met kruiken en warmtematjes zorgden we ervoor dat zijn temperatuur goed bleef.
Drie uur na de huiselijke verdovingsinjectie kon Karel alweer veilig naar huis. Een onwaarschijnlijk spannende operatie was tot een goed einde gebracht. Voor Karel het goed en wel doorhad, was hij alweer thuis. Na tien dagen wees de uitslag van het laboratorium uit dat het een volledig verwijderde kwaadaardige tumor was. De wond zag er schitterend uit en tot op de dag van vandaag gaat het goed met hem.
We zijn trots dat we een extra service kunnen bieden waarvan mensen blij worden.