Ouderenbezoeken kunnen ook onderdeel zijn van het werk. Ouderen lopen meer risico's. Verhoogde bloeddruk, grote kans op val-incidenten, ondervoeding, eenzaamheid en isolement.
Ik ga op bezoek bij een 94 jarige dame. Zij woont alleen. Jarenlang heeft zij hier samen met haar zoon gewoond. Een aantal jaren geleden is hij opgenomen in een psychiatrische inrichting. Sindsdien heeft zij hem niet meer gezien. Hij is haar zoon niet meer… Dat zijn de trieste en veelzeggende woorden, die zij uit aan de buitenwereld. Als ik haar een briefje stuur, waarin ik mijn komst aankondig (mevrouw heeft geen telefoon), belt een verre buurvrouw mij op om te vertellen waar mevrouw de sleutel verstopt. Onder de kliko, aan de zijkant van het huis. Mevrouw woont in een langgerekt dorp, omringd door weilanden. Vanuit haar zijraam heeft zij uitzicht op de kerk, met 'haar kerktoren'. Een leven lang heeft zij hier gewoond. Een paar dagen later ga ik naar mevrouw toe. 'Gewapend 'met een bloeddrukmeter, een orenkijker en pen en papier voor de geheugentest. In haar werkzame leven was mevrouw 'handwerkjuf'. Zij bracht de kinderen de basisbeginselen bij van haak- en breiwerk. Naald en draad waren destijds gebruikelijke gebruiksvoorwerpen voor de dames van weleer. Ik stap uit mijn auto en loop onmiddellijk richting GFT-bak. Een roestige grote sleutel ligt daar op mij te wachten. Ik open de groene houten deur en stap voorzichtig over de kokosmat naar binnen. Mevrouw zit voor het raam. Zij heeft mij aan zien komen. Ik snuif de muffe geur van het vochtige oude huis, tegen wil en dank, op. De gepensioneerde handwerkjuf zit aan de houten tafel. Daaroverheen ligt een pluche kleed, bedrukt met drukke bruine en rode motieven. Er staat een theelichtje op tafel. In de nabijheid staan een dikbuikige gebloemde theepot met bijpassende kopjes. Mevrouw nodigt mij uit om de thee in te schenken. Als ik rond kijk zie ik aan de muur ouderwetse geborduurde merklappen, schellenkoorden, gehaakte eierdopjes, gebreide kussens en vooral veel foto's. Zij verloochent haar afkomst niet. "Wat gezellig dat u op de thee komt. Ik heb de fotoalbums al opgezocht."
Ik besluit mevrouw even haar moment te gunnen, voordat ik over ga tot de orde van de dag. Tja… hoezo eenzaam?