De leerlingen van De Kweekvijver met de geïnterviewden
De leerlingen van De Kweekvijver met de geïnterviewden (Foto: Pim Beudeker)

Leerlingen Kweekvijver als erfgoeddrager

OOSTZAAN - De leerlingen van groep 7 van de Kweekvijver hebben mee gedaan aan het project "Oorlog in mijn buurt". Het doel van dit project is om verhalen over de Tweede Wereldoorlog niet verloren te laten gaan zodat generatie op generatie zich blijft realiseren wat een vreselijke tijd dit was. En dat we zeker dit nooit meer willen. De stichting "in mijn buurt" staat voor leren door ontmoeting tussen jong en oud. Hiermee worden basisschoolleerlingen gekoppeld aan ouderen met als doel begrip te kweken voor een ander en vooroordelen te doorbreken.

Het project in groep 7 begon in de eerste les met een verhaal van iemand, die de oorlog had mee gemaakt. Zij vertelde over haar ervaringen uit die tijd. In les twee kwam een historicus vertellen over de geschiedenis van Oostzaan in de Tweede Wereldoorlog. Daarin kwamen natuurlijk de rol van de toenmalige burgemeester en de toenmalige gemeentesecretaris aan de orde. Les drie ging over goed of fout. De les was getiteld "Goed fout". Met als kern of je gaat iemand helpen of iemand gaat verraden en of er altijd bewustwording was over het goed of fout zijn. In de vierde les werden de leerlingen voorbereid op het houden van een interview. Hoe kom je tot je vraag, op welke manier stel je de vraag, wat voor soort vragen stel je, enzovoort.

Geanimeerde gesprekken

Met deze kennis gingen de leerlingen in groepjes van vier op bezoek bij een ouder iemand uit de buurt, welke de oorlog had mee gemaakt of verhalen uit de oorlog kende. Het kon ook iemand van buiten Oostzaan zijn maar destijds wel in Oostzaan woonde of iemand die net buiten Oostzaan woonde en nu in Oostzaan woont. En in een geanimeerd gesprek vuurden de leerlingen hun vragen af en kregen zij heel bijzondere verhalen vanuit de tweede wereldoorlog of soms net daarna te horen.

Introductie

Elk gesprek begon met het een stukje introductie waarbij de leerlingen leerden in wat voor situatie de geïnterviewde woonde, hoe oud hij of zij was, etc. En dan begon het interview: 'weet u nog dat de oorlog uitbrak?, Had u onderduikers in huis?, Over luchtalarm, Was u ergens bang voor?, Zit u er nog mee? En nog veel meer van dit soort vragen. De verhalen worden vastgelegd door een coach die de leerlingen in dit traject begeleidt. Zo zijn de verhalen voor een ieder terug te lezen. Niet voor de leerlingen van groep 7, die hebben dat niet nodig.En dan komt de Eindontmoeting.

Eindontmoeting

Bij de Eindontmoeting zijn de geïnterviewden ook aanwezig. Elk groepje vertelt afzonderlijk hun verhaal over het interview, waarbij alle vier de kinderen uit het groepje een stuk van dit verhaal vertellen. En daarbij hebben zij het verhaal, wat de coach op papier heeft gezet, niet nodig. Het verhaal zit in hun hoofd, zij kennen het als geen ander. Tijdens het vertellen van hun verhaal worden foto's getoond van het interview. Daar was duidelijk een stukje spanning te zien, de aandacht en ook de ontspannen sfeer.

Verantwoordelijkheid

Bij de geïnterviewden was duidelijk de herkenning aanwezig van hun verhaal, in een enkel geval hoorden zij iets meer dan dat zij verteld hadden. Dat vonden zij alleen maar mooi. Aan het eind van de Eindontmoeting kregen de geïnterviewden van de leerlingen een roos en een foto van de eerste ontmoeting. En nu hebben de leerlingen van groep 7 de titel Erfgoeddrager gekregen. Daarmee beloven zij verantwoordelijkheid te nemen voor het verhaal van de oudere in hun buurt.

Pim Beudeker